ด้านคิเรย์
หลังจากที่ผมออกมาจากห้องผมก็ตรงไปที่โกดังเพื่อหาไรทำ แต่อยู่ได้ไม่นานผมก็ตรงไปที่เซฟเฮ้าส์ส่วนตัวและก็หมกตัวอยู่ที่นั่นทั้งวัน ผมบอกตรงๆว่าผมไม่มีอารมณ์ที่จะทำอะไรเลยเพราะในหัวผมมีแต่คำถามมากมายบวกกับภาพที่ผมกับดอลลี่ทะเลาะกันเมื่อเช้าด้วยเรื่องที่มันไม่ควรที่จะทะเลาะกันด้วยซ้ำ หรือผมงี่เง่าเกินไปงั้นหรอ ผมแค่เป็นห่วงเธอมากเกินไปผมผิดด้วยหรอ
“แม่งเอ้ย!” ผมได้แต่สถบออกมาอย่างหัวเสีย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเครื่อง แน่นอนว่าก่อนหน้านี้ผมปิดเครื่องไปเพราะกลัวว่าจะห้ามตัวเองให้กดโทรหาร่างบางไม่ได้ผมจึงเลือกตัดปัญหาโดยการปิดเครื่องแล้วทิ้งมันไว้ให้ห่างตัว
ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊งๆๆๆ
หลังจากผมเปิดเครื่องก็ต้องตกใจกับการแจ้งเตือนที่รัวเข้ามาอย่างกับเครื่องจะพังทั้งการแจ้งเตือนกลุ่มและข้อความส่วนตัวจากร่างบางที่ทั้งไลน์และโทรหาเขาเกือบห้าสิบสายได้
เมื่อผมเห็นแบบนั้นก็รีบกดโทรกลับหา
