ผมสะดุ้งตื่น เพราะนาฬิกาปลุก 8.30 น. ผมใช้ชีวิตกลางคืนเลยไม่จำเป็นต้องตื่นเช้า ผมตื่นเวลานี้ทุกวัน แต่วันนี้รู้สึกหงุดหงิดที่ตื่นมาแล้วไม่เจอยัยนั่น
อย่างที่บอกผมเป็นเจ้าของร้านเล็กๆ ร้านนี้ จริงๆ แล้วผมไม่ค่อยได้บอกใครหรอก ส่วนใหญ่จะคิดว่าผมเป็นพนักงาน ปีนี้ผมอายุ 28 แล้ว ถึงจะหน้าเด็กก็เถอะนะ
ร้านนี้เป็นมรดกของพ่อที่แกให้ไว้ก่อนตาย ผมเรียนจบมาก็เกือบตายเพราะผมมันเกเร เรียนจบก็ไม่ได้ทำงานอะไร ก็เลยลองมาทำที่นี่ดู
ผมก็ปรับปรุงมันแล้วเปิดเป็นร้านเหล้าซะ เพราะผมชอบดื่มชอบเที่ยว เรื่องผู้หญิงก็อย่างว่า ผมมันหล่อ เงินจากร้านก็พอเลี้ยงตัวเองเลี้ยงลูกน้องได้ ก็ชิวๆ ไป นั่นแหละชีวิตผม เอาล่ะกลับมาเรื่องที่ว่าทำไมผมอารมณ์ไม่ดี
ผมตื่นมาแล้วไม่เจอยัยนั่น ก่อนกลับน่าจะบอกกันก่อนมั้ย อันนี้เล่นหนีหายไปเฉย ปกติผมไม่ค่อยสนคู่นอนหรอก น้ำแตกก็แยกกัน
แต่กับยัยนั่น ผมอยากเอาไว้เย็*บ่อยๆ เพราะเอามันส์ดี
