“เสี่ยวหลินอธิบายพ่อกับแม่ได้ไหมลูก” เซี่ยเหมยถามลูกสาวน้ำเสียงอ่อนโยน
เสี่ยวหลินจึงเล่าเรื่องราวให้ทุกคนฟังด้วยรอยยิ้ม แต่กลายเป็นไท่เป่าที่ตอนนี้หน้าแดงหูแดงลามไปหมดทั้งตัว ทำให้ใครหลายคนที่เป็นภาพนี้อดยิ้มตามไม่ได้ เมื่อคังเทียนและเซี่ยเหมยได้ยินเรื่องทั้งหมดจากลูกสาวทั้งสองก็ไม่ได้ว่าอะไรหากลูกสาวเขารักใคร คนเป็นพ่อและแม่ก็ไม่คิดที่จะปฏิเสธ
“ไท่เป่า นายรักเสี่ยวหลินไหม”
คังเทียนถามคนรักของลูกสาว ถึงแม้ว่าเขาจะรู้จักนิสัยและเห็นไท่เป่ามาตั้งแต่เด็ก แต่คนเป็นพ่อก็อดที่จะห่วงไม่ได้
“รักครับ รักมานานแล้ว แต่เพราะผมต้องทำตามคำสั่งเสียของพ่อ จึงทำให้ผมต้องตัดใจจากเสี่ยวหลิน และผมคิดว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเสี่ยวหลินครับ”
“อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ให้มันแล้วกันไป การไปปักกิ่งครั้งนี้นายก็ไปด้วยเถอะ ลุงไม่ได้ต้องการอะไรมาก แต่ลุงรู้ว่านายไม่มีความเชื่อมั่นในตัวเองว่าเหมาะสมกับเสี่ยวหลินไหม นายจงไ
