ป๋ายจินฮั่วคิดจนปวดหัว แต่ถึงยังไงเธอไม่มีทางยอมนังเด็กบ้านนอกนี่หรอก
“เธอจะจดทะเบียนกับนังเด็กนี่ นายท่านเฉิงรู้เรื่องหรือยัง เป็นลูกที่ดีควรจะให้พ่อแม่ตัดสินใจเรื่องคู่ครองนะ”
“ถ้าคุณยังไม่หยุดดูหมิ่นอิงอิง และยังไม่เลิกพูดจาหยาบคายใส่เธอ อย่าหาว่าผมร้ายก็แล้วกัน” เฉิงจี้หยวนมองคนตรงหน้าด้วยหางตา จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชากลับไป
“คุณแม่ผมเสียแล้วครับ คุณตาก็จากแล้ว ส่วนเรื่องที่ผมจะแต่งงานกับใครหรือว่าจะจดทะเบียนกับใครคงไม่ต้องให้ภรรยารองของนายท่านเฉิงมาสอบถามหรอก นอกจากแม่และคุณตาของผมแล้ว ผมคงไม่ต้องขออนุญาตใครอีก หวังว่าจะเข้าใจ อย่าคิดว่าเป็นภรรยารองของเขาแล้วผมจะยอมนะ”
เมื่อได้ยินลูกเลี้ยงพูดแบบนี้ ทำให้ป๋ายจินฮั่วโกรธจนหน้าแดง ไม่คิดว่าลูกเลี้ยงอย่างเฉิงจี้หยวนจะกล้าหักหน้าเธอแบบนี้
“แต่นายท่านเฉิงก็เป็นพ่อของเธอนะ อย่างน้อยๆก็ควรจะบอกท่านก่อน ไม่ใช่คิดเองเออเองแบบนี
