"แม่ครับ แม่ดูผมอยู่ใช่มั้ย ฮึก"
มาเฟียหนุ่มที่น้ำตาอาบสองแก้มกำลังร้องไห้เอ่ยกับผู้เป็นแม่ที่เสียชีวิตหลังจากวันที่ถูกทำร้ายในวันเกิดเขาเพียงไม่กี่ปีต่อจากนั้น มาเฟียหนุ่มใช้เวลาอยู่ในห้องนั้นอย่างเจ็บปวดตามลำพังจนกระทั่งเช้าไม่ได้หลับแม้แต่นาทีเดียว ดวงตาแดงกล่ำของเขามันเผยความเจ็บปวดออกมาอย่างเห็นได้ชัด ความกลัว ความเกลียดชัง มันกำลังประเดประดังกันเข้ามา
"พี่ไคล์...พี่พักผ่อนสักหน่อยนะคะ" เคทเอ่ยเมื่อเห็นสภาพพี่ชายของตัวเอง แต่ไคล์ที่มองท้องของเคทที่เริ่มนูน เขากลับชะงักแล้วถอยหลังสองก้าว เพราะกำลังรู้สึกไม่ดี
"เป็นอะไรคะ..."
"เดี๋ยวพี่เข้าห้องก่อน เคทพักผ่อนเถอะไม่ต้องห่วงพี่"
ไคล์ที่กลัวคำว่าความรัก คำว่าครอบครัว แม้แต่หลานแท้ๆของตัวเองในท้องของน้องสาว ยังทำให้เขากลัว มีอาการแพนิคอย่างหนัก บาดแผลในอดีตมันกำลังทำร้ายเขาในปัจจุบัน
คลับ หลายวันต่อมา
"เห็นหรรษามามั้ย" ไคล์เอ่ยถามลู
