ตอนที่7 เชยชม

1657 คำ

เทียนษา “คุณ?” ฉันเรียกคนตรงหน้าออกไปด้วยความแปลกใจที่เห็นสภาพเขา ก่อนหน้านี้ที่ฉันส่องตาแมวแล้วเห็นเขาฉันก็แปลกใจมากพอแล้ว แต่ยิ่งเปิดประตูมาแล้วเห็นสภาพของเขาที่ดูเหมือนกับไปมีเรื่องมา มันยิ่งทำให้ฉันทั้งแปลกใจและตกใจมากกว่าเดิม “ฉันขอเข้าไปหลบข้างในแป๊บนะ” เขาพูดขึ้นก่อนจะพาตัวเองเข้ามาในห้องของฉันโดยที่ฉันยังไม่ได้อนุญาต ทำให้ฉันต้องปิดประตูก่อนจะเดินตามเขาเข้าไปข้างใน “หลบอะไรคะ แล้วคุณไปทำอะไรมา” ฉันถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ “ฉันมีเรื่องมานะสิ ฉันเลยต้องขับรถหนีมา” เขาตอบกลับด้วยท่าทางเหนื่อย ๆ “แล้วทำไมคุณต้องมาที่นี่คะ ทำไมคุณไม่ไปโรงพัก” ฉันถามออกไปอีกครั้ง มาหลบที่นี่แล้วถ้าพวกเขาตามมาเจอล่ะ “แจ้งความอะไรไร้สาระ มันเป็นเรื่องปกติของผู้ชายไหมล่ะ” เขาตอบกลับมาอย่างไม่ใช่เรื่องใหญ่ “ไร้สาระตรงไหนคะ มันเป็นสิ่งที่ควรทำอยู่แล้ว” ฉันเถียงกลับไป “แค่คดีทำร้ายร่างกายแจ้งไปก็ไม่มีอะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม