ดูแลไม่ห่าง

1127 คำ

" ยิ้มอะไรของคุณไม่เห็นมีอะไรน่าขำ คุณต้องกลับไปได้แล้วนะ ดึกมากแล้วฉันต้องการพักผ่อน " " ผมไม่กลับ " " เอ๊ะ! คุณนี่! เจ้าของบ้านเขาไล่แล้วยังจะอยู่ทำไมอีก " เธอบ่นเขาอย่างไม่จริงจังนัก เนื่องด้วยก็รู้สึกอุ่นใจอยู่ไม่น้อยที่เขาปรากฏตัวในวันนี้ บ้านหลังใหญ่โตขนาดนี้อยู่คนเดียวก็วังเวงอยู่นะ " นั่นคุณกำลังจะทำอะไรอ่ะ " คนตัวโตที่เปลี่ยนเรื่องคุยเพื่อให้เธอไม่ไล่เขาไปไหนอีก เขาไม่มีทางปล่อยให้เธออยู่บ้านคนเดียวแบบนี้แน่ " ซักผ้าค่ะ " " แคร์ " ชื่อที่เธอเพิ่งจะเคยได้ยินเป็นครั้งแรกหลังจากที่เธอทิ้งเขามา จึงทำให้แคร์ชะงักไปเล็กน้อย " ทำอาหารไงคะ ถามได้ " คนตัวโตเดินเข้าไปประชิดตัวของคนตัวเล็กแล้วจัดการถอดผ้ากันเปื้อนของเธอออกพร้อมกับอุ้มเธอขึ้นแนบอก " คุณ จะทำอะไรปล่อยนะฉันหิวข้าว " คนตัวโตไม่ตอบแต่เลือกที่จะพาเธอมานั่งที่โต๊ะอาหารภายในครัวแทน " คุณนั่งเฉยๆ คุณเจ็บเท้าอย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม