เสียงกรีดร้องดังออกมาจากคนตัวเล็กน้ำตาไหลออกมาอย่าสุดกลั้น ทั้งเจ็บทั้งแสบจากเสื้อผ้าที่ขูดกับผิวบอบบาง ราชันย์กระชากกางเกงของเธอออกจนขาดวิ่นอีกครั้งด้วยแรงอารมณ์ ทั้งโกรธ ทั้งหงุดหงิด ทั้งโมโห ที่เธอไม่ยอมเป็นของเขา เธอไม่คิดถึงเขาบ้างหรือไง ห่างกันแค่เดือนเดียวทำไมเธอเปลี่ยนไปมากเหลือเกินทำเหมือนรังเกียจเขาอย่างกับอะไรดี
" ร้องไห้ทำไม รังเกียจผัวคนนี้มากนักหรอหรือว่าอยากได้ผัวใหม่จนตัวสั่น กลัวว่ามันจะรู้ว่าเคยมีผัวมาแล้วหรอห๊ะ! "
ราชันย์ตะโกนใส่หน้าชนิดาอย่างแรง
" คุณพูดบ้าอะไรของคุณ ผัวใหม่อะไรกัน "
" หึ! คิดว่าผมเป็นไอ้โง่ให้คุณหลอกหรอ คิดว่าผมไม่รู้หรือไงว่าคุณกำลังจะหมั้นกับมหาเศรษฐีหรือว่าไอ้โง่คนนั้น มันคงจะโง่มากสินะคุณถึงได้หลอกให้มันติดกับได้ไวขนาดนี้ มาถึงเมืองไทยไม่ทันไรก็ร่านอยากจะมีผัวคนที่สองซะแล้ว "
" ฉันไม่อยากคุยอะไรกับคุณแล้ว พูดไปคุณก็ไม่ฟังอยู่ดี ปล่อยฉันเด
