ขากลับ
ซ่าๆ!!
อย่างที่สีเพลิงชอบบ่นให้ฟังบ่อยๆ เลยว่าประเทศไทยเป็นประเทศที่ไม่สามารถคาดเดาได้ว่าฝนจะตกตอนไหน พายุจะเข้าเมื่อไหร่ วันนี้ร้อน วันดีคืนดีฝนอาจจะตกแบบยิงยาวไปสามวันแปดวันก็ได้
และทั้งๆ ที่ช่วงนี้เป็นช่วงหน้าร้อน ก็ไม่วายที่จะมีฝนตกลงมาระหว่างทางกลับกรุงเทพฯ ทำให้การเดินทางโดยรถยนต์ยากลำบากเพราะต้องระมัดระวังและห้ามขับรถเร็วจนเกินไป
ครึ้มๆ!
ฟ้าก็ร้อง ฝนก็ตกหนัก ฉันแทบมองไม่เห็นวิวด้านนอกเลยเพราะบรรยากาศหม่นมัวไปหมด
ยังดีที่พี่อัคคีพี่ชายสีเพลิงไม่ได้รีบร้อนและมีสติพอจึงตัดสินใจจอดพักข้างทางไปก่อน รอให้ฝนซากว่านี้สักหน่อยค่อยเดินทางต่อ ระหว่างนั้น...
“มากอดๆ” สีเพลิงนั่งตรงเบาะเสริมส่วนกลางของรถยนต์ ส่วนครามนั่งข้างๆ เธอ และทั้งสองคนกำลังกอดกันกลมไม่เกรงใจสายตาใครเลยด้วย
สีเพลิงเคยบอกว่าครามกลัวเสียงฟ้าร้อง ทุกครั้งที่ฝนตกเธอต้องกอดเขาแบบนี้
และครามก็ซุกหน้าอกเธอ... เห
