ร่างบางทรุดกองกับพื้นหน้ามืดกะทันหัน พ่ออาการหนักถึงเพียงนี้เชียวหรือ แพทย์ย่อกายลงกุมมือหญิงสาวไว้ ดวงตาเรียวสวยช้อนมองใบหน้าสะอาดสะอ้าน ดวงตาคมนัยน์ตาสีฟ้า จ้องมองมีแววอ่อนโยน มองผิวเผินก็รู้ว่าเขาอายุคงไม่เฉียดเลขสามเท่านั้น
สำหรับรามิชแล้วทำหน้าที่แพทย์ศัลยกรรมมาเกือบสองปี ครองตัวเป็นหนุ่มโสดมาแสนนานเพราะไม่ถูกใจสาวใด หัวใจกลับอ่อนยวบลงเพียงแค่เห็นใบหน้าสวยคม ดวงตาแสนเศร้าของสาวเอเชียคนนี้ หัวใจเต้นตึกตักไม่เป็นจังหวะจนเผลอกุมมือเธอไว้ทั้งที่ไม่เคยทำกับหญิงคนไหนเลย
“ทำใจดีๆ นะครับ ผมเชื่อว่าพ่อของคุณจะต้องปลอดภัย ท่านคงอยากมีชีวิตอยู่เพื่อได้พบหน้าคุณ”ปลอบใจหญิงสาว
ไอรินทร์เงียบงันมองใบหน้าแพทย์หนุ่ม หยาดน้ำตาเริ่มไหลรินออกมา เธอกำลังต้องการที่พักพิง ต้องการใครสักคนที่ปลอบโยนเคียงข้างกัน ตอนนี้เธอไม่สามารถปรึกษาใครได้เลย
“ขอบคุณนะคะ”ร่างบางถูกพยุงขึ้นมา ทีมแพทย์เฝ้ามองหัวหน้าและสาว
