ร่างสูงก้าวยาวออกจากลาดจอดรถของคอนโด กดลิฟท์ด้วยท่าทางหงุดหงิดไขกุญแจเปิดประตูห้องเข้าด้านใน สองเท้าชะงักด้วยความตกใจเมื่อเห็นชายสามคนนั่งรออยู่ในห้องนั่งเล่น เซย์ก้าวยาวโยนกายลงบนโซฟามองพี่ชายสามคนด้วยความแปลกใจ
ซาฟขยับกายเหลียวมองน้องชายสีหน้าเรียบนิ่ง เซย์รู้ดีมันคือสีหน้าประจำของพี่เสมอ ไม่คิดว่าวันนี้จะได้เจอหน้ากันครบทุกคน
“มีอะไรครับมาหาผมวันนี้”เซย์เอ่ยถาม
“เรื่องที่พาราไดซ์เรียบร้อยแล้วใช่ไหม”พี่ชายคนโตถาม
“เรียบร้อยครับ”
“แล้วแกได้สืบต่อหรือเปล่าว่าใครเป็นคนอยู่เบื้องหลัง!”
เซย์ชะงักชำเลืองมองสีหน้าพี่ชายคนโต แม้ว่าไม่แสดงอาการใดๆ แต่บ่งบอกให้รู้เขากำลังไม่พอใจ
“ผมยังไม่ได้สืบเลยครับพี่ซาฟ”ตอบตามตรง
“แกทำงานสะเพร่าไปนะเซย์”เซ็ทเตือน
ไซน์เห็นท่าไม่ดีเลยรีบโบกมือห้ามปราม
“เอาล่ะๆ ถ้ายังไม่ได้สืบก็ไปสืบ ให้ซากิไปก็ได้”ไซน์ตัดบท
“ได้ครับพี่ไซน์ ผมจะให้ซากิไปสืบมา”เซย์ยอมรั
