หลังจากวันที่ถูกแคทเธอรีนสาดน้ำใส่ เพทายก็เว้นระยะในการไปตามดูเธอมากขึ้น เพราะเข้าใจว่าเธอคงจะอึดอัด แต่ก็ยังตามดูเธออยู่เรื่อยๆ ข้าวของอะไรก็ตามที่อยากจะให้เธอ เขาก็เลือกวิธีเอาไปแขวนไว้ที่รั้ว แล้วก็แปะกระดาษโน้ตเอาไว้แทน ซึ่งแคทเธอรีนก็เก็บเข้าบ้านบ้าง ไม่เก็บบ้าง เธอไม่อยากทำให้เขารู้สึกว่าเธอยอมรับเขาแล้ว
“คุณมาทำอะไร” ขณะที่แคทเธอรีนกำลังนั่งรอหมอเรียกอยู่นั้น เพทายก็เดินเข้ามานั่งข้างๆ เธอ วันนี้แคทเธอรีนมาหาหมอตามนัด และก็ไม่ได้คิดว่าเพทายจะตามมาแบบนี้ด้วย
“ก็มาฟังด้วยไง ผมเป็นพ่อ มีสิทธิ์ที่จะรู้เรื่องนี้” เขาตอบหน้าตาเฉย แคทเธอรีนหันมองดูคนข้างๆ บางคนก็พาสามีมาด้วยจริงๆ แต่เธอกับเขาใช่สามีภรรยากันเสียที่ไหน
“นี่มันเรื่องส่วนตัวของฉัน กลับไปเดี๋ยวนี้เลยนะ” หญิงสาวกระซิบพูด
“ไม่ได้หรอก ลูกคนแรกเลยนะ จะให้กลับไปรอฟังที่บ้านได้ยังไง ตื่นเต้นออกจะตายไป” เพทายแกล้งพูดเสียงดัง ทำให้
