“ไง” พี่ชายทั้งสองเอ่ยทักเมื่อฉันเดินมาถึงตัวของพวกเขา
“อะไรคะ” ฉันตีหน้าซื่อ
“คุยกันหน่อยไหม” พี่ตั้มทำหน้านิ่ง ซึ่งเขาน่ากลัว
“คุยอะไรคะ” ฉันเริ่มอยากจะร้องไห้แล้วล่ะ
ฉันไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เอาซะเลย
“ทุกเรื่อง เอาเรื่องไหนก่อนดีล่ะ เรื่องที่แกมีแฟนมานานแล้ว แต่ไม่บอกพวกพี่ แล้วแฟนยังไปหาตายายพ่อแม่ ถึงขั้นคุยเรื่องหมั้นไว้แล้ว หรือจะเรื่องที่แกเพิ่งหายไปกับเพื่อนพี่มาทั้งคืน แล้วกลับมาสภาพนี้” พี่ตามเป็นคนพูดพร้อมมองมาที่ฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ส่วนพี่ตั้มเดินเข้าบ้านไปแล้ว และฉันกับพี่ตามก็เดินตาม
ซึ่งที่ที่จะไปคือห้องนอนฉัน อาจจะเพราะกลัวแม่บ้านได้ยิน หรืออะไรก็ไม่รู้นะ
ฉันไม่อยากจะคุยสักที่ ไม่ว่าที่ไหนหรือเรื่องอะไร
“เริ่มมา…” พี่ตั้มทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงนอนของฉัน พี่ตามก็กำลังตามไปนั่ง
“เริ่มอะไรคะ”
“เล็ก!” เสียงพี่ตามดุ
“ขอโทษค่ะ ก็นิ่มกลัวพวกพี่โกรธ กลัวพวกพี่ไม่ชอบพี่ชอป น
