“กรี๊ด...ปล่อยฉันนะ!” กรีดร้องเสียงดังเมื่อจมูกโด่งคมสันฝังลงบนซอกคอขาวผ่อง ก่อนจะดอมดมวนเวียนขึ้นมาบนใบหน้าที่กำลังแดงก่ำสลับกับซีดขาวด้วยความโกรธและความกลัว
“ยะ...อย่านะ...อ๊ะ...อื้อ” ปากคมเฉียบสีสดปิดเสียงร้องของเธอแนบแน่นรุนแรงจนรู้สึกเจ็บ สองมือเล็กถูกมือใหญ่จับไขว้กันไว้บนศีรษะ มือใหญ่อีกข้างก็นวดเฟ้นทรวงอกอวบของเธออย่างไม่เบามือนักอย่างกับต้องการเอาชนะ
ณิชานันท์ได้แค่ร้องครางประท้วงอู้อี้ในลำคออย่างตื่นตระหนก ทั้งหวาดกลัว เมื่อปลายยอดปทุมถันถูกกระตุ้นด้วยปลายนิ้วร้ายที่ช่ำชองดั่งมีมนต์ เธอก็รู้สึกซาบซ่านขึ้นมาอีกครั้ง
ยิ่งฝ่ามือกร้านลูบไล้ไปทั่วร่างที่เกือบเปลือย หญิงสาวก็สะท้านหนาวสั่น หวาดหวั่นมากขึ้นเมื่อตะขอบราถูกปลดออก และสะดุ้งเฮือกเมื่อปากชุ่มฉ่ำของเขาเปลี่ยนเป้าหมายมายังยอดบัวตูมอย่างรวดเร็ว ป้อนเรียวลิ้นดุนดันละเลงเลียสลับกับดูดดึงขบเม้มอย่างชำนาญก็ทำให้ณิชานันท์ต้องส่าย
