...เซอร์คัสรู้ว่าหญิงสาวกำลังหนาว และหวาดกลัวเขามาก...
ชั่ววูบหนึ่งจอมแวมไพร์ที่เคยรักผู้หญิงตรงหน้ามาก่อน ก็รู้สึกอ่อนยวบในหัวใจ
เขายังไม่ทันได้ทำอะไร เธอก็รู้สึกหวาดกลัวเขามากขนาดนี้เชียวหรือ ต้องทำยังไงนะ...เธอถึงจะหายกลัวเขา
ณิชานันท์รู้สึกหวาดกลัวจนตัวสั่นไปหมด รู้สึกเหน็บหนาวจนกายสั่นสะท้าน อยากให้สิ่งที่พบเจออยู่ในขณะนี้เป็นเพียงแค่ความฝัน ทว่าก็ต้องยอมรับว่ามันคือความจริงเมื่อลองหยิกตัวเองดูแล้วว่ามันเจ็บ เธอไม่น่าอยู่ต่อเลย น่าจะกลับเมืองไทยไปพร้อมกับคนอื่นๆ
“เดี๋ยวผมจะเอาผ้าห่มมาให้นะ”
เพราะชีวิตแวมไพร์อย่างเขาแม้จะเหน็บหนาวเพียงไร ก็ไม่จำเป็นต้องใช้อะไรมาห่มกาย มีเพียงเลือดและเซ็กส์เท่านั้นที่จะทำให้ร่างกายของเขาอบอุ่นขึ้นมาได้
ดวงตาคมกล้ามองร่างเล็กที่หนาวสั่นเพราะความเป็นมนุษย์ของหญิงสาวก็อดที่จะเห็นใจไม่ได้ ความจริงเขาไม่คิดทำร้ายหรือทำให้เธอหวาดกลัวเลยสักนิด แค่อยากเ
