2
342 คำ
ซิงเหม่ย เป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลซิง เธอถูกคัดเลือกให้เข้ามาในวัง ด้วยความที่ไม่อยากเป็นสนม จึงแต้มใบหน้าของตนให้มีหน้าตาอัปลักษณ์ แต่ด้วยความที่เธอแสดงตัวตนมากจนเกินไป ทำให้องค์ชายจางหมิ่นรับเธอมาเป็นสาวใช้ในจวนส่วนตัว ทำให้พวกนางที่เธอถูกเลือกเช่นกันต่างอิจฉา เพราะนางองค์ชายเรียกใช้อยู่บ่อยๆ จนเกิดอิจฉาขึ้นมา
"ซิงเหม่ย "
"นั่นไงเพคะ องค์ชาย"
"ซิงเหม่ย"
"เจ้านัดชาย แปลกหน้า "
"ซิงเหม่ย เจ้าจำข้าได้หรือไม่ "
"ข้านัดเจ้าออกมาหรือ"
"ก็นี่ไงปิ่นปักผมของเจ้า "
"นี่ของข้าหรือไง " ด้วยท่าทางของเธอ ที่ดูเหมือนว่าจะไม่รู้จัก ชายหนุ่มตรงหน้า ซูมี่ เธอจึงใช้ไม้เด็ด อีกครั้งให้เกล้งผลักซีเหม่ยล้ม
"ท่านอ๋อง กลับเถอะ เดี๋ยวพิษในตัวท่านกำเริบ"
"ไม่ " ในระหว่างที่กลุ่มองค์ชายทะเลาะกันเสียงดัง ท่านอ๋องจึงเข้ามาช่วยซินเหม่ย ได้ทันจังหวะ ก่อนที่นางจะล้มลงไป
"เกิดอะไรขึ้น "
"ท่านอ๋อง หญิงสาวที่อยู่ใกล้ท่าน คือหญิงรับใช้ในจวนของข้า "
"จวนของเจ้า "
"นางแอบนัดพบชายแปลกหน้า เพคะ หม่อมฉันจะจับนางไปทำโทษ"
"นัดพบ ทำโทษ อะไรของพวกเจ้าเนี่ย"
"ข้าไม่คืน เพราะนางขโมย ของของข้าเช่นกัน "
"ขโมยตอนไหนว่ะ"
"ข้าจะพานางไปที่จวนของข้า "
"น้อมส่งท่านอ๋อง "
"เอาตัวนางไป " ซิงเหม่ย จำยอมที่ต้องเดินตามพวกองครักษ์ของท่านอ๋องไป
ก็ดีเหมือนกันนะ มาอยู่ในจวนท่านอ๋อง ในระหว่างที่เธอกำลังคิดเรื่องเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น ได้มีชายชุดดำ กำลังเป่าควันสลบ ทำให้เธอจึงสลบไป มันย่องมาอุ้มเธอไปบนหลังคา แและจับเธอโยนลงมา ด้วยพลังบางอย่างทำให้ตัวซิงเหม่ย รู้สึกตัว และมีท่านอ๋องเหาะมาช่วยรับตัวนางทัน
- ผู้เขียน
