ในขณะที่ฟาเดลกำลังทะเลาะกับตัวเองอยู่นั้น อยู่ๆ ประตูที่ควรจะปิดสนิทก็ถูกเปิดออกพร้อมกับเสียงพูดคุยที่ดังขึ้นมา
“นายท่านครับ เรื่องทหารของเราที่จะถูกส่งไปเฝ้าที่ชายแดนมันก็บ่งบอกแล้วไม่ใช่หรือครับว่าองค์รัชทายาท..กำลังคิดไม่ซื่อกับเราอยู่ หากว่านายท่านยอมในครั้งนี้มิใช่ว่าครั้งต่อไปเขาจะมาร้องขอเรื่องอื่นที่มันใหญ่โตมากกว่านี้หรือ?”
เสียงนั้นฟาเดลเคยได้ยิน เพราะว่ามันคือเสียงที่สั่งให้ทหารสังหารคนเร่ร่อนที่เธอไปแอบอาศัยอยู่ด้วย แต่ทว่าในยามนี้เธอควรจะเร่งหาที่หลบซ่อนซะก่อน ฟาเดลคลานเข้าไปด้านในของโต๊ะทำงาน เธอซ่อนสมุดบันทึกมากมายพวกนั้นไว้ใต้พรม จะให้เขาเห็นไม่ได้อย่างเด็ดขาดว่าเธอแอบเข้ามาที่นี่!!
“ข้าไม่เห็นถึงความจำเป็นของการที่เราจะต้องหวาดกลัวเลยลูอิส ทหารของโอนิกซ์มีมากมายส่งไปที่ชายแดนสักร้อยสองร้อยไม่นับว่าเป็นอะไร..”
สายตาขอคิลเลียนเหลือบมองไปยังพรมที่ยับยู่ยี่บริเวณโต๊ะทำงาน
