นี่มันไม่ใช่แค่การจุมพิตแล้ว แต่ทว่ามันเหมือนกับว่าท่านเคาน์จะทำอะไรที่มันเป็นการลึกซึ้งยิ่งกว่านั้น ยิ่งเขาเพิ่มน้ำหนักในรสจูบ ฟาเดลก็ยิ่งกำแขนเสื้อของเขาเอาไว้แน่น
คิลเลียนผละริมฝีปากออกอย่างเชื่องช้า เขามองใบหน้าที่ขึ้นเป็นสีชมพูระเรื่อของฟาเดลอีกครั้ง นี่คือคงจะเป็นครั้งแรกที่เขานึกเสียดาย ที่จะต้องผละริมฝีปากออก ทว่าหากไม่หยุดยั้งเพียงเท่านั้น คืนนี้ฟาเดลจะต้องเจ็บตัวเป็นแน่ ทั้งที่เขากล่าวออกมาแล้วว่าจะค่อยเป็นค่อยไป แต่ทว่าเขากลับไม่คิดหักห้ามความต้องการของตัวเองเช่นนี้ ช่างไม่สมกับเป็นเขาเลย
เขาใช้ฟันขบที่ผิวกายของเธอด้วยความแผ่วเบา และนั่นทำให้ฟาเดลรู้สึกเหมือนกับว่า เธอที่กำลังอยู่บนสรวงสวรรค์ กำลังร่วงหล่นมาจากฟากฟ้า
จะบ้ารึไงฟาเดล เธอคิดอะไรอยู่กัน? ไม่อยากให้เขาผละริมฝีปากออกอย่างนั้นหรือ คิดแบบนั้นได้ยังไง!!
“อย่าทำหน้าเสียดายแบบนั้นสิ เพราะหากว่าข้าไม่หยุดเพียงเท่านี้ พร
