EPISODE 4 วันไนท์เเสตนด์

1897 คำ
​ "อ่า หัวฉัน.. อื้ม" ฉันพลิกตัวไปมาบนเตียงนุ่ม เเสงอาทิตย์ที่เเยงตามันทำให้ฉันหงุดหงิดใจเเต่เช้าเลย หัวยังปวดหน่วงๆ อีกต่างหาก บอกตามตรงว่าเมื่อคืนทั้งเมาทั้งมันส์จนลืมโลกไปเลยว่าตอนนี้มันกี่โมงเเล้ว "วากี่โมงเเล้ววะ.." "....." "เอวา.." "....." "ไอ้วา.." เรียวคิ้วฉันขมวดเข้าหากันเล็กน้อยเพราะดันไม่ได้เสียงตอบรับจากคำถามที่ถามไป เป็นครั้งเเรกที่ไอ้วามันตื่นสายนะเนี่ย ที่ถามเพราะนึกว่ามันนอนเล่นโทรศัพท์อยู่ ฉันรู้สึกได้ว่ามีคนนอนข้างๆ ฉันเนี่ย คลำ จับ ถู ไถ ไล้ ลูบ.. ในขณะที่หลับตามือก็ทำหน้าที่คลำหาตัวเพื่อนฉันด้วย อยู่ๆ มันก็ไปสัมผัสที่กล้ามเนื้ออะไรบางอย่าง เเข็งปั๋งจนฉันอดไม่ได้ที่จะย่นคิ้วเข้าหากันเเน่นอีกครั้ง "วา.. มึงไปเเอบเล่นกล้ามมาเหรอวะ"ฉันบ่นเสียงงัวเงีย "ไอ้วา.." ฉันเริ่มตะหงิดใจเล็กๆ ตอนที่จับโดนหน้ามันเนี่ยเเหละ ทำไมไอ้วาดั้งโด่งเหมือนดั้งผู้ชายเลยวะเนี่ย เเอบไปทำดั้งที่เกาหลีมาหรือไง ..เเต่ว่าตอนไหนวะ ฉันลืมตาขึ้นมาปรากฏว่าเห็นเพดานเป็นอันดับเเรก ก่อนจะค่อยๆ ปรับโฟกัสสายตาตัวเองเเล้วมองไปรอบๆ ห้อง เหตุการณ์ยิ่งกว่าช็อคที่รู้ว่าห้องที่ฉันกำลังนอนหลับฝันดีอยู่.. มัน ไม่ ใช่ ห้อง ฉัน!! "ห้องใครวะเนี่ย! " ช็อคเเรกคือนี่ไม่ใช่ห้องฉัน! "ซีโน่!! " ช็อคสองต่อคือคนที่นอนข้างฉันเป็นผู้ชายที่ฉันนั่งดื่มด้วยเมื่อคืน! "เหี้ย! " ร้องเหี้ยหนักมาก ช็อคสามคือการที่ฉันโป๊ไม่ใส่เสื้อผ้าสักชิ้นเดียว โหวง! เหวง! สุด! "เกิดอะไรขึ้น.. ใครเอาหัวฉันไปกระเเทกไรมาป่ะเนี่ย ปวดชิบ! "ฉันสลบถออกมาอย่างลืมตัว หัวหนักเหมือนใครเอาอะไรหนักๆ มาฟาดเลยอ่ะ "เอาไงต่อดีวะเนี่ย.." ฉันเลิ่กลั่กสลับกับมองคนข้างๆ ที่นอนหลับไม่ได้สติ เขาเองก็ไม่ได้สวมเสื้อเหมือนกัน ทำไมฉันถึงนึกไม่ออกว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้น ไม่เคยเมาจนเเฮงค์ขนาดนี้นี่หว่า.. "คิดดิยัยไอ เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น.." อยากจะยกมือขึ้นทุบกระโหลกตัวเองสักทีสองที ฉันจำได้ว่าเมื่อคืนฉันยังนั่งคุยกับซีโน่เรื่องเเฟนเก่า เเล้วเขาก็กอดปลอบฉัน หลังจากนั้นฉันก็เริ่มดื่ม ..ดื่มไปเยอะเเค่ไหนวะเนี่ย ฉันจำได้เเค่ว่า.. ------------------------------ "มาสนิทกันไหม ..เป็นเพื่อนก็ได้ ฉันเหง๊าเหงา" "นายเองก็เมานี่.." "อย่ามาเรียกฉันว่าหมวยอีก.." "เธอนี่มันบ้าระห่ำของจริง" ------------------------------ ให้ตายเหอะ! เหตุการณ์เมื่อคืนทำไมมันไม่ประติดประต่อกันเลย ฉันจำได้เเค่ภาพของเเสงสีเสียง หูได้ยินเสียงคนคุยกันจนเเทบจะจับประโยคไม่ได้ มันมัวๆ วิงเวียนคล้ายจะเป็นลมเเล้วเนี่ย! "เห้ยหมวย! " "กรี๊ด!!! " ฉันกรีดร้องด้วยความตกใจก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมร่างกายเอาไว้เเน่น เจ้าตัวที่เห็นร่างกายตัวเองเปลือยเปล่าเหมือนกันถึงกับรีบหยิบหมอนขึ้นมาปิดจุดอันตรายไว้ก่อนเลยทีเดียว เกือบเเล้วไหมล่ะ.. ตื่นตอนไหนวะเนี่ย ตกใจหมดเลย! "ทำไมเราสองคนอยู่ในสภาพนี้วะเนี่ย! " เขาตื่นมาก็โวยไม่ต่างจากฉันเลยเเม้เเต่นิดเดียว นี่ฉันพึ่งนอนร่วมเตียงเดียวกันกับผู้ชายที่พึ่งเจอไม่ถึงสามครั้งงั้นเหรอ โชคชะตาเล่นตลกบ้าอะไรเนี่ย! "ฉันต้องถามนายมากกว่ามั้ง! " "ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย" "โกหก! " "ฉันไม่ได้โกหก ก็เมื่อคืน.." เขาทำหน้าเหมือนกำลังนึกอะไรสักอย่างอยู่ สุดท้ายเขาก็ทำได้เเค่ขมวดคิ้วเข้าหากันเเน่นเเล้วส่ายหน้าช้าๆ เป็นลางบอกเหตุที่ว่าเขาเองก็คงจะจำอะไรไม่ได้เหมือนกัน "ฉันจำอะไรไม่ได้เลยว่ะ.." "ครั้งเเรกของฉันพลาดท่าไหนยังไม่รู้เลยเนี่ย"ฉันบ่นอุบอิบ ขนาดครั้งเเรกของตัวเองยังไม่มีความรู้สึกเลย ฉันด้านชาขนาดนั้นเเล้วเหรอ โอ้วก้อด! "เธอ.." "ช่างเถอะ ฉันจะกลับบ้าน" ในเมื่อต่างคนต่างก็จำอะไรไม่ได้ ก็ให้ถือซะว่าเรื่องเมื่อคืนมันไม่เคยเกิดขึ้นก็เเล้วกัน "เดี๋ยวดิ" ฟุ่บ "อ้ะ! " จังหวะที่ฉันกำลังรวบผ้าเเล้วจะลงจากเตียงมือหนาที่ไวกว่าดันคว้าเเขนฉันเเล้วออกเเรงดึงจนร่างฉันเซถลาลมหน้าจมเข้าที่อกเขาเต็มๆ ฉันค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองเขาในระยะที่อันตรายที่สุดเท่าที่ฉันเคยเข้าใกล้ผู้ชายเลยก็ว่าได้ เพราะริมฝีปากเราห่างกันเเค่คืบเดียวเท่านั้นเอง ลมหายใจอุ่นๆ ของเขามันกำลังคำรามกระทบหน้าฉันเป็นระยะๆ จนอดไม่ได้ที่จะเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังเขินสายตาเขา "ฉันคงจำมันไม่ได้ เเต่ฉันขอโทษ ..ฉันไม่ได้ตั้งใจว่ะ"เขาว่าน้ำเสียงจริงจัง "ลืมๆ มันไปเถอะ เเค่คนเมาอย่าถือสาเลย.." "เดี๋ยว" "อะไรอีก" ฉันเลิกคิ้วถาม นี่มันก็สายมากเเล้วป่านนี้ยัยวาคงตามหาตัวฉันให้วุ่น เตรียมหาคำอธิบายตอบนางให้ดีเลยเถอะ จับผิดเก่งที่หนึ่งเลย "มันก็เเค่วันไนท์สเเตนด์ฉันหวังว่าเธอจะไม่ซีเรียส.." เขาบอกให้ฉันไม่ซีเรียสเเต่ดูเหมือนเจ้าตัวเองซะมากกว่าที่ทำหน้าตาซีเรียสมากกว่าฉันอีก ถ้าคิดซะว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นก็ได้ใช่ไหม เราสองคนก็จำไม่ได้ทั้งคู่นี่.. ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่พอเมาเละเเล้วจะมาจับผู้ชายคนรวยเเบบเขาทำสามีหรือเรียกร้องความรับผิดชอบอะไรจากเขาหรอกนะ เพราะถ้ามีคนรู้เรื่องนี้เเน่นอนว่าฉันถูกตราหน้าว่าจับผู้ชายรวยเเน่นอน ที่เรื่องมันเป็นเเบบนี้ฉันเองก็มีส่วนผิดมากเหมือนกัน คงเรียกร้องสิทธิอะไรไม่ได้หรอก ถ้าไม่เมาเละก็คงจะไม่เเฮงก์จนจำอะไรไม่ได้ขนาดนี้.. "คือฉัน.." "ผู้ชายเเบบนายคงไม่อยากจริงจังกับใครถูกไหม.." "อืม ..ก็ใช่" "ฉันเองก็ไม่อยากมีใครหรือมีอะไรมาถ่วงชีวิตฉันไว้เหมือนกัน" บอกเเล้วไงว่าครั้งเดียวมันก็เกินพอ.. "เธอหมายความว่าไง" "ถ้านายไม่ซี ฉันก็ไม่ซี.." ซีโน่ : พาร์ท ผมนั่งเท้าคางตรงหน้าเซนมัน มาขอคำปรึกษาปัญหาเรื่องเมื่อเช้าเเต่กลับไม่ได้อะไรเลยนอกจากคำด่า การบ่น การเทศนา จนจะบรรลุธรรมอยู่เเละเนี่ย เมื่อคืนไปพลาดท่ากันตอนไหนวะทำไมผมจำไม่ได้.. เมาหนักขนาดนั้นเลยเหรอวะ.. ผมจำได้เเต่ภาพมันไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ มันเหมือนจะนึกขึ้นได้เเต่สุดท้ายภาพมันก็ตัดไปซะดื้อๆ ตื่นมาอีกทีก็เจอหมวยมานอนข้างๆ เเล้ว เเถมยังนอนเเก้ผ้าอยู่ด้วยกันอีก ..คิดดีไม่ได้เลยกู "เเกจะบอกว่ามีอะไรกับผู้หญิงเเล้วไม่ได้ป้องกัน เเต่ก็จำอะไรไม่ได้งั้นเหรอ.." "ถูกต้อง.." "พอได้หรือยังล่ะ" "มันพอไม่ได้ไง ครั้งนี้ฉันพลาดจริงๆ .." "งั้นฉันจะทำการส่งเงินให้เธอจำนวนหนึ่งไปให้เธอ" "เเบบนั้นเธอจะมองฉันไม่ดีนะ ป่านนี้ไม่รู้คิดอะไรอยู่" "ปกติไม่เห็นเเคร์" "เเต่ตอนนี้อยากเเคร์เเล้วไง พี่ช่วยฉันคิดหน่อยดิ.." "เเกควรหยุดสร้างปัญหาสักที พ่อกับเเม่เขาเหนื่อยใจ" ดูมันว่าผม ซีโน่คนนี้ไปทำอะไรให้เหนื่อยใจเล่า ถึงผมไม่ดีผมก็ไม่เคยทำพวกเขาเดือดร้อนนะ เว้นเเต่ครั้งนี้เนี่ยเเหละที่ผมกังวล.. เพราะผมไม่ได้ป้องกัน.. "ฉันไม่ใช่ลูกรักเหมือนพี่หนิ" "อีกหนึ่งอย่างที่ควรหยุดคือการใช้ประโยคเอาเเต่ใจของเเก ไอ้เด็กไม่รู้จักโต.." "เเต่อย่างอื่นฉันโตก็เเล้วกันเว้ย"ผมว่า คำปรึกษาจากพี่ชายตัวเองไม่มีประโยชน์อะไรเลย กลับเครียดยิ่งกว่าเดิมอีก "เดี๋ยวฉันมีประชุม เเกจะอยู่ต่อหรือจะไปก็ตามใจ" "รู้เเล้วหน่า.." "ส่วนเรื่องผู้หญิงคนนั้นถ้าเธอพลาดท้องขึ้นมาฉันจะหาทางเเก้ให้.." ไม่อยากพูดถึงเซนมันเลย เห็นมาดหนุ่มธุรกิจงี้มันร้ายกว่าผมเยอะ โธ่.. "จริงนะพี่เซน" "อืม ฉันไปเเละ" ผมมองไล่หลังพี่ชายตัวเองเเล้วกลับมานั่งกุมขมับตัวเองต่อ เกิดมายังไม่เคยเจอผู้หญิงที่กล้าปฏิเสธผมจนหน้าชาขนาดนี้มาก่อน LINE :: "สาวเมื่อคืนมึงอย่างสวยเลยว่ะ.." ผมรีบเปิดอ่านไลน์จากอาเเ**กซ์อย่างไว นานๆ ทีมันจะเปิดวาร์ปดีๆ มาให้ ถึงเมื่อคืนผมจะจำไม่ได้ว่าเราสองคนไปลงเอยกันท่าไหนถึงมานอนด้วยกันได้ เเต่มีอีกหนึ่งสิ่งที่ผมติดใจคือริมฝีปากหมวยเเม่งโคตรนุ่มนิ่มเลยว่ะ เห็นหน้าตาซื่อๆ ไม่คิดว่าจะห้าวหาญเเล้วก็บ้าระห่ำขนาดนี้มาก่อน จำได้เเค่ช็อตนั้นเเหละ.. ​ ​ "เเจ่มสัด.." ตอนนี้อุทานได้เเค่คำเดียวเลยว่าโคตรเเจ่ม เเจ่มโคตร! เห็นหมวยๆ ไม่คิดว่าจะซ่อนรูปขนาดนี้ @Line Group Ajex.Yedแหลก :: สาวเมื่อคืนมึงอย่างสวยเลยว่ะ ชื่อไอรีน เรียนจบจากมอ.Z9a คณะบริหารธุรกิจ โสดด้วยเว้ย มึงไปเจอเขาที่ไหนวะ Zeno.9นิ้ว :: ข้อมูลเป๊ะกว่าวิกีพีเดียอีกนะมึง Q_ :: ไหนบอกเพื่อนไอ้สัส มึงมันตอเเหลมมมมมมมม Ajex.Yedแหลก :: เเน่ดิวะ เมื่อคืนไปต่อกันป่าวว้าาา Zeno.9นิ้ว :: ต่อไรมึง Zeno.9นิ้ว :: เเค่เพื่อนไงไอ้สัดคิว Ajex.Yedแหลก :: นัวเนียกันขนาดนั้น เมื่อคืนคงไม่ได้พักสิท่า Zeno.9นิ้ว :: มึงพูดเหี้ยไรวะ กูไม่เข้าใจ ไม่ค่อยอยากให้เป็นอย่างที่ผมคิดเท่าไหร่ เพราะถ้าผมพลาดท่าไปจริงๆ หมวยอาจจะเดือดร้อนได้ เธอดูออกจะไม่ค่อยปลื้มผมเท่าไหร่ด้วยนี่ดิ เเถมยังเด็ดขาดจนผมเองยังตกใจ ไม่หลงเสน่ห์ไอ้โน่ได้ไงวะเนี่ย ..เสียระบบหมด Ajex.Yedแหลก :: กูเห็นมึงสองคนจูบกันที่ริมสระเมื่อคืน ไม่ได้ไปต่อกันเหรอวะ Zeno.9นิ้ว :: ไม่รู้ว่ะ กูจำอะไรไม่ได้เลย ช่างเหอะ.. เเต่คืนนี้กูอาจจะไปช้าหน่อยนะเว้ย Q_ :: เอ้าทำไมวะ Zeno.9นิ้ว :: มีบางอย่างที่กูต้องไปจัดการนิดหน่อย ผมหลับตาลงช้าๆ ก่อนจะเลื่อนดูรูปในไอจีเธอต่อไป ตอนไม่เเต่งหน้าว่าน่ารักเเล้วนะ พอมีเครื่องสำอางเข้าหน่อยโคตรเซ็กซี่เลย ถึงจะเจอกันไม่กี่ครั้งเเต่บอกได้คำเดียวว่าเธอมีบางอย่างที่โคตรดึงดูด ทำไงดีในหัวผมเเม่งมีเเต่ภาพหมวยเต็มไปหมดเลยว่ะ.. "ยัยหมวย ..เธอเเม่งโคตรกวนใจฉันเลยว่ะ" ​
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม