EPISODE 18 เเค่เพื่อน

1832 คำ

​ ​ ​ ซีโน่ : พาร์ท ผมยืนอยู่หน้าประตูห้องของโรมเเรมม่านรูดเเห่งหนึ่ง ใจนึงก็อยากจะเปิดเข้าไปเเล้วประกาศให้รู้ไปเลยว่าเธอเป็นขงใคร เเต่อีกใจนึงก็กลัวว่าเธอจะโกรธเเล้วไล่ผมเหมือนที่ห้างอีก คนมันเสียความรู้สึกนะเว้ย! "เชี่ยเเม่ง.."ผมสบถขึ้น รู้สึกเหมือนกับทะเลาะกับตัวเองเเปลกๆ "เเต่คนที่นายพูดถึงเขาเป็นคนสำคัญของฉัน" "คนสำคัญ? " "ใช่... เดี๋ยวเขาก็มาเเล้ว นายรีบไปจะดีกว่า ฉันไม่อยากทะเลาะกับเขา" เเค่คิดว่าที่เธอไล่ผมเเล้วมาที่โรงเเรมกับไอ้นั่นผมก็รู้สึกหัวร้อนจะเเย่ ...หรือเธออยากจะให้มันมาซ้ำรอยผมวะ เหอะ! ผมกำลังจะหันหลังกลับ ถ้าไม่ได้ยินเสียงคนจากด้านในกรี๊ดดังลั่นซะก่อน "กรี๊ดด!!! " ผมบิดลูกบิดประตูเเต่มันถูกล็อกจากด้านใน ทางเดียวที่มันผุดขึ้นมาในหัวผมก็คือการพังประตูเข้าไป ผมถอยหลังมาตั้งหลักเล็กน้อยก่อนจะพุ่งเข้าไปใช้เท้าข้างนึงยันเข้าเต็มเเรง ปัง! "เหี้ยเอ้ย! มึงทำอะไรไอว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม