บ้านหลังเดิมในแห่งสลัมเสื่อมโทรม...
หล่อนปฏิเสธบ้านหลังใหญ่ที่อเล็กซิโอหยิบยื่นให้ ปฏิเสธเงินจำนวนมหาศาลที่เขาโอนเข้าบัญชีของมารดา แต่สิ่งเดียวเท่านั้นที่หล่อนไม่ได้ปฏิเสธนั่นก็คือการยินยอมให้น้องปุณณ์เป็นเด็กในอุปการะของอเล็กซิโอ เบอร์ลัสโคนิ แม้จะไม่อยากเกี่ยวข้องกับเขาอีก แต่เพื่ออนาคตของน้องปุณณ์หล่อนจึงไม่มีทางเลือก
“ผมไม่อยากให้คุณใช้อารมณ์ของตัวเองเป็นที่ตั้งจนทำให้น้องปุณณ์ต้องไร้อนาคต...”
นี่คือคำพูดของเขาที่ตอกใส่หน้าหล่อน สายตาที่เขามองมานั่นไม่มีร่องรอยแห่งความหลังเลยแม้แต่นิดเดียว หล่อนเจ็บปวดจนไม่สามารถจะต่อปากต่อคำกับเขาได้อีก นอกจากพาแม่กับยายของลัลนาออกมาจากคฤหาสน์หลังงามนั้น ส่วนน้องปุณณ์ซึ่งไปโรงเรียนแต่เช้าจะมาหาหล่อนเฉพาะแค่วันเสาร์อาทิตย์เท่านั้น ส่วนวันธรรมดาอเล็กซิโอต้องการให้อยู่ที่บ้านหลังงามของเขาเอง
“แม่โกรธฟ้าไหมคะที่ทำให้แม่กับยายต้องมาลำบากแบบนี้”
ป้านว
