เช้าขึ้นมาหล่อนก็ถูกจับเอายาคุมกรอกปากแล้วก็ไล่ส่งอีกเช่นเดิม
ลัลนาคิดอย่างอดสู น้ำตาไหลพรากออกมาอาบแก้ม เกลียดเฟเบียน บราวน์ เกลียดที่เขาทำให้หล่อนกลายเป็นสาวร้อนสวาทได้เพียงแค่สบตา เกลียดที่เขารู้ไปซะทุกอย่างเกี่ยวกับกายสาวของหล่อน และก็เกลียดที่เขาทำให้หล่อนอ่อนระทวยไร้การต้านทาน
เขาทำให้หล่อนร้องครางแล้วครางอีก วิงวอนร้องขอให้เขาเข้าไปข้างใน ข้างในกายของตัวเอง แก้มสาวแดงจัดเมื่อความอดสูทิ่มแทงเข้าไปภายในอก เลือดสดๆ ไหลพรากออกมาจากดวงใจ
“คนใจร้าย... คนเลว...”
ยามอยู่บนเตียง เฟเบียน บราวน์ไม่ผิดแผกไปจากเด็กชายที่เอาแต่ใจ
แต่พอยามที่ทุกอย่างจบสิ้น... เขาก็กลับกลายเป็นมัจจุราชตัวร้ายที่ฟาดฟันหัวใจของหล่อนด้วยคำพูดและการกระทำแสนอำมหิต
และถ้าหากเขาต้องการทำให้หล่อนเจ็บปวดล่ะก็ เขาก็ทำสำเร็จแล้วล่ะ
น้ำตาแห่งความชอกช้ำได้ทะลักออกมาไม่ขาดสาย หล่อนพยายามที่จะไม่ใส่ใจการกระทำของผู้ชายคนน
