ลัลนาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีคนบ้าอย่างเฟเบียน บราวน์อยู่บนโลกนี้อีก เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่เขาเรื่องแบบนี้มาขู่หล่อน
“หากเธอด่าฉันสิบครั้ง ฉันก็จะเอาเธอสิบครั้ง... ซึ่งฉันทำได้จริงๆ นะลัลนา”
หล่อนรู้อยู่แล้วล่ะว่าเขาจะต้องทำได้แน่ๆ ก็สามชั่วโมงเขายังทำได้ตั้งเกือบสิบครั้ง แล้วนี่มีเวลาทั้งคืน เอาอาจจะทำมากกว่านั้นด้วยซ้ำไป หล่อนหน้าแดงแจ๋ด้วยความอายระคนกรุ่นโกรธ แต่ไม่มีทางที่หล่อนจะยอมให้เขาแตะต้องอีกแล้ว หล่อนจะไปจากที่นี่
“ไปเอากับอีตัวของคุณนู้น... ฉันไม่ใช่ หลีกไปฉันจะกลับบ้าน”
เขาหัวเราะ แถมไม่ยอมหลีกอีกต่างหาก “แต่เท่าที่เป็นอยู่ เธอก็ไม่ผิดจากอีตัวของฉันไม่ใช่หรือลัลนา จะต่างกันก็ตรงที่ว่าเธอไม่ได้รับเงินจากฉันเท่านั้นเอง”
“อย่ามาพูดจาต่ำๆ กับฉันแบบนี้นะ!” หญิงสาวตวาดลั่น เกลียดตัวเองนักที่ยอมให้ผู้ชายคนนี้แตะต้องครั้งแล้วครั้งเล่า แถมยังไม่ขัดขืนอีก
