อเล็กซิโอหายไปราวกับไม่เคยมีตัวตนอยู่บนโลกนี้มาก่อนสามชั่วโมงเต็มๆ หล่อนอาบน้ำเสร็จตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงแรก จากนั้นก็แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าเก่าๆ ของตัวเอง โดยไม่ได้ให้ความสนใจชุดสวยๆ งามๆ ในตู้เสื้อผ้าที่ชายหนุ่มเตรียมไว้ให้เลยแม้แต่น้อย
ชั่วโมงแรกหล่อนหมดไปกับการพูดคุยกับมารดาและน้องปุณณ์ในห้องพักที่อยู่ทิศตรงกันข้ามกับห้องนอนของหล่อนกับอเล็กซิโอ ชั่วโมงถัดมาหล่อนก็ชวนลัลนาลงไปเดินสำรวจรอบๆ คฤหาสน์ริมทะเลหลังมหึมาของอเล็กซิโอ เวลาเดินไปอย่างเชื่องช้า เมื่อในที่สุดลัลนาก็ขอตัวขึ้นไปอาบน้ำอาบท่า ขณะที่หล่อนก็ได้แต่เดินไปเดินมาอยู่ในสวนดอกไม้ หล่อนยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมองแล้วก็อดถอนใจเฮือกไม่ได้
ทำไมในสมองมีแต่ภาพและเรื่องราวของอเล็กซิโอเต็มไปหมดนะ เวลาแต่ละนาทีที่หล่อนใช้หายใจมันมีแต่ชื่อของผู้ชายคนนั้นเพียงคนเดียว หล่อนเฝ้ารอว่าเขาจะออกมาจากห้องทำงานเมื่อไหร่ เฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ และนั่นก็ทำให้ห
