เอิร์ธ...
" มึงแน่ใจนะว่าจะรอกูข้างล่างไม่ขึ้นไปข้างบนด้วยกัน"
ไอ้เอลฟ์หันมาถามผมหลังจากที่พาผมมานั่งที่โต๊ะวีไอพีในผับของมัน
" เออมึงขึ้นไปเถอะชักช้าอยู่ได้คนอื่นเขารอมึงอยู่นะ"
ผมพูดพลางส่งสายตาดุๆไปให้มัน วันนี้มันลากผมมาดูงานที่ผับเป็นเพื่อนพอเสร็จแล้วจะกลับไปนอนบ้านกัน ปกติเวลามาที่นี่ผมจะมาช่วงก่อนผับเปิดกับหลังผับปิดแต่วันนี้สิมาตอนผับเปิดซะงั้น
" งั้นกูไปนะเมียอย่าแดกเยอะล่ะเดี๋ยวคุยงานเสร็จแล้วกูจะรีบลงมา"
มันกำชับผมอย่างกะเป็นพ่อก่อนจะมองไปทางขวดเหล้าที่พนักงานเอามาเสริฟ์ให้
" กูรู้น่า มึงรีบๆไปได้แล้วจะได้รีบกลับบ้านพรุ่งนี้กูต้องเข้าบริษัทฯแต่เช้าอีก"
" งั้นกูไปนะ "
“ เออ ”
ผมพยักหน้าให้มันก่อนจะมองตามแผ่นหลังมันจนลับสายตาแล้วนั่งลงกระดกเหล้ารอพลางเล่นโทรศัพท์ไปด้วย
" อ้าวพี่เอิร์ธ!! ไม่ขึ้นไปข้างบนด้วยกันหรอพี่ "
เสียงใครบางคนทักขึ้นทำให้ผมละสายตาจากจอโทรศัพท์มือถื
