กัวเล่อเยี่ยนคาดว่ากู้เฉียวจิงอาจจะจำเป็นต้องใช้เงิน หลังจากรับยามานางก็มอบเงินให้หญิงสาวจำนวนห้าพันตำลึงก่อน กู้เฉียวจิงก็ส่งเงินให้ซูซูไปจัดเตรียมคนมาให้พร้อม
เมื่อกลับมาถึงเรือนกู้เฉียวจิงก็ทำทีเหมือนพึ่งออกมาจากห้องจากนั้นก็เรียกอี้เหมย อี้หลิงเข้ามาพูดคุย ทั้งสองเดินเข้ามาแล้วคุกเข่าลงด้วยท่าทีนอบน้อม เอ่ยขึ้น
“ฮูหยินต้องการใช้บ่าวทำอะไรเจ้าค่ะ”
คำเรียกขานเปลี่ยนไปแล้ว กู้เฉียวจิงรู้สึกว่าเด็กคนนี้ฉลาดเฉลียวรู้จักปรับตัวจึงพูดขึ้น “ข้าอยากเจรจากับเจ้า”
“บ่าวมิกล้า เพียงท่านสั่งมาบ่าวพร้อมรับใช้เจ้าค่ะ”
“ข้าขอพูดตามตรง เจ้าเป็นคนของที่เสิ่นฮูหยินสั่งให้มาคอยจับตาดูข้าใช่หรือไม่”
“ปะ เปล่าเจ้าค่ะ เพียงแต่ หากมีสิ่งใดที่เสิ่นฮูหยินเอ่ยถาม ข้าเพียงตอบตามความจริงเจ้าค่ะ”
กู้เฉียวจิงยิ้มบาง คำตอบนับได้ว่ามีไหวพริบดี
“แล้วถ้าหากว่า สิ่งใดที่เสิ่นฮูหยินเอ่ยถาม ข้าจะถามเจ้าได้หรือไม
