ในคืนที่สองสายฝนตกลงมาบางเบาลงอย่างเห็นได้ชัด
พอฟ้าสว่างก็เหลือเพียงแค่เม็ดฝนประปราย สามารถเดินกลางแจ้งได้โดยที่ไม่ต้องใช้ร่มหรือเสื้อกันฝนเลย
"ฝนหยุดตกแล้ว!" ชาวบ้านต่างพากันโห่ร้องออกมา
เสนาบดีฉู่ที่นอนไม่ค่อยหลับก็รีบพาข้ารับใช้และบรรดาองครักษ์ลงไปดูสถานการณ์ด้านล่าง
ช่วงสายๆ ก็มีเด็กรับใช้คนหนึ่งกลับมามาแจ้งข่าว "ฮูหยิน…ท่านเสนาบดีให้มาแจ้งข่าวว่า ภายในเรือน น้ำท่วมถึงแค่สวนด้านหลังเท่านั้นขอรับ ตัวเรือนไม่ได้รับความเสียหายใดๆ"
ฮูหยินซุนถามด้วยความวิตกกังวล "แล้วบ้านเรือนของคนอื่นๆ เล่า เสียหายมากหรือไม่"
"เพราะระดับน้ำไม่ได้สูงมาก บ้านเรือนของชาวบ้านคนอื่นๆ จึงเสียหายไม่มากขอรับ"
ฮูหยินซุนพยักหน้ารับรู้ และหันมาพูดกับคนอื่นๆ ในเพิงพัก "ตอนนี้ทางเดินลงเขาคงจะเต็มไปด้วยผู้คน ถ้าเช่นนั้นพวกเรารอกันอีกสักหน่อย ปล่อยให้พวกเขาเดินลงไปก่อน"
อันหนิงเฝ้ารออย่างอดทน เวลานี้นางอยากจะรู
