ตอนที่5 กลั่นแกล้ง
1380 คำ
‘เช้าของอีกวัน’
วันนี้เป็นอีกวันที่ไอริต้องตื่นแต่เช้าและรีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปทำอาหารให้ใต้หล้าตามที่เขาสั่งเอาไว้เมื่อคืน วันนี้ไอริแต่งตัวด้วยชุดเดรสผูกโบว์ที่ไหล่ดูน่ารักสดใสสมวัย เมื่อเธอทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก็เดินข้ามไปยังบ้านของใต้หล้าที่อยู่ติดๆกับบ้านของเธอ เมื่อเดินเข้าไปข้างในก็พบแต่ความว่างเปล่า
“นี่เรามาแต่เช้าจนป้ากับพี่ๆยังไม่ตื่นกันเลยหรอ ไม่เป็นไรเราไปทำอาหารไว้รอดีกว่า” พูดจบไอริก็เดินเข้าไปในครัวอย่างคุ้นเคยและชำนาญก่อนจะจัดการล้างไม้ล้างมือของตัวเองให้สะอาด
“พี่ใต้ฝุ่นชอบข้าวผัดกุ้งส่วนพี่ใต้หล้า…ข้าวเปล่าละกันส่วนพี่ใต้น้ำชอบข้าวมันไก่” ร่างบางยืนทวนเมนูอาหารที่พี่ชายแต่ละคนของเธอชอบก่อนจะค่อยๆหยิบจับเครื่องครัวทีละอย่าง
ไอริเริ่มลงมือทำอาหารอย่างมีความสุขโดยไม่รู้เลยว่าภายในบ้านหลังนี้มีเพียงใต้หล้าคนเดียวที่นอนหลับอยู่เพราะริสากับใต้ฝุ่นและใต้น้ำเดินทางไปต่างจังหวัดตั้งแต่เช้าตรู่ ผ่านไปเกือบจะ2ชั่วโมงก็มีเสียงเท้าหนาของใครบางคนเดินลงมาจากชั้นบน
ตึก ตึก ตึก!!!
“ไอริ” เมื่อกลิ่นอาหารหอมๆลอยคละคลุ้งไปทั่วบ้านก็ทำให้ร่างหนาที่นอนหลับไหลอยู่นั้นตื่นก่อนจะเดินลงมาชั้นล่างแล้วมุ่งไปยังห้องครัวก่อนจะเห็นคนตัวเล็กผิวขาวกำลังยืนทำอาหารอยู่
“ค่ะ พี่ใต้ฝุ่นหรือพี่ใต้น้ำคะ เชิญพวกพี่นั่งรอก่อนนะคะวันนี้ไอริทำของโปรดไว้ให้พวกพี่ด้วย” ไอริที่กำลังผัดข้าวผัดอยู่ก็เอ่ยตอบกลับโดยไม่ได้หันหลังไปดูและไม่รู้เลยว่าคนข้างหลังนั้นคือใต้หล้าเพราะเธอคิดว่าอยู่ครบกันทุกคนแต่แค่ยังนอนไม่ตื่นกันแค่นั้นเอง
“อ้อ แล้วได้ทำของโปรดพี่กลางไว้ไหมครับ” ใต้หล้าที่ยืนมองแผ่นหลังคนเล็กอยู่นั้นก็เอ่ยถามก่อนจะใช้ร่างกายกำยำของเขาพิงที่ผนังห้องครัวอย่างใจเย็น
“ไม่มีค่ะ อย่าพูดถึงพี่ใต้หล้าเลยค่ะไอริไม่ชอบที่ใต้หล้าที่สุดเลยเอาแต่ใจเจ้ากี้เจ้าการและโหดเหี้ยมอำมหิต เอาแต่สั่งๆไอริทำนู้นทำนี้ถ้าไม่ทำตามไอริก็จะโดนลงโทษ”
“ไอริแค้นพี่ใต้หล้ามานานมากวันนี้ขอเอาคืนสักหน่อยก็แล้วกัน” ไอริยังคงตั้งหน้าตั้งตาผัดข้าวผัดต่อโดยไม่หันมามองยังคนด้านหลังเลยแถมยังบ่นและนินทาเขาไปชุดใหญ่จนใต้หล้าที่ยืนฟังอยู่นั้นต้องกลั้นขำเอาไว้
“ขนาดนั้นเลยหรอครับ แล้วไอริจะแก้แค้นพี่ใต้หล้ายังไงดีครับ”
“ไม่ถึงตายค่ะ ไอริแค่จะเอาเกลือโรยข้าวให้พี่ใต้หล้ากินค่ะเอาให้เค็มขึ้นหน้าจนกระอักตายไปเลย”
“แล้วถ้าน้องไอริทำแบบนี้ไม่กลัวพี่ใต้หล้าจะลงโทษอีกหรอครับ”
“ไม่กลัวค่ะ คริคริ ครั้งหน้าไอริอาจจะใส่ยาฆ่าแมลงลงไปก็ได้ค่ะพี่ใต้หล้าจะได้ไม่กล้าแกล้งหรือลงโทษไอริอีก”
“พี่ว่าวันนี้พี่คงต้องลงโทษไอริแบบผู้ใหญ่จริงๆแล้วสินะ” ใต้หล้าเอ่ยก่อนจะค่อยๆสาวเท้าเข้าไปหาไอริอย่างเงียบๆ
“ลงโทษแบบผู้ใหญ่คะ…คำนี้” เมื่อไอริได้ยินคำคุ้นหูเธอก็รีบหันกลับไปมองยังคนข้างหลังก่อนที่เธอจะทำตะหลิวตกมือ
“พะ…พี่ใต้หล้า อร้ายยยยยยย ปล่อยนะ!!!” เมื่อเธอหันมาก็พบกับใต้หล้าที่ยืนยิ้มอยู่ก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาอุ้มเธอขึ้นด้วยแขนแกร่งทั้งสองข้างของเขาเอง
“นินทาพี่ไม่พอวางแผนจะฆ่าพี่ด้วยหรอครับ” ใต้หล้าเอ่ยถามสาวน้อยที่กำลังตัวสั่นอยู่ในอ้อมกอดของตัวเองก่อนจะยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
“ใครพูดคะ ใครกันนะ ไอริก็ได้ยินเหมือนกันค่ะสงสัยที่บ้านพี่ใต้หล้าคงมีผีแน่ๆเลย”
“เดี๋ยวนี้เริ่มโกหกนะเรา”
“ไอริไม่โกหกปล่อยไอริลงนะ” ไอริตอบก่อนจะดิ้นไปมาแต่ทว่ามันก็ไม่ได้ทำให้ใต้หล้าปล่อยเธอเลย
“พี่ไม่ปล่อย”
“พี่เห็นไหมไอริทำอาหารเช้าอยู่ดูสิกระทะไหม้หมดแล้ว!!!” คนตัวเอ่ยตะคอกใส่ใบหน้าหล่อของใต้หล่าก่อนจะชี้นิ้วเรียวไปยังข้าวผัดที่กำลังไหม้อยู่ในกระทะ
ใต้หล้าที่เห็นควันเริ่มขโมงขึ้นและเริ่มได้กลิ่นไหม้ก็ปล่อยร่างบางลงทันทีก่อนจะเดินเข้าไปปิดแก๊สให้เธอ
“กลิ่นอะไรไหม้ว่ะพี่ฝุ่น” ในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังเก็บข้าวของช่วยกันอยู่นั้นกับใต้ฝุ่นและใต้น้ำที่ออกไปทำธุระข้างนอกกับริสาตั้งแต่เช้าตรู่ก็กลับมา
“พี่ใต้น้ำ” เมื่อได้ยินเสียงของใต้น้ำไอริก็รีบวิ่งไปหลบที่ข้างหลังของใต้น้ำทันที
“ขู่หรือแกล้งอะไรน้องอีกไอ้ใต้หล้าทำไมน้องถึงกลัวจนต้องวิ่งมาหลบที่หลังฉันแบบนี้” ใต้น้ำที่เห็นไอริวิ่งเข้ามาด้วยท่าทางหวาดกลัวเขาก็เอ่ยถามพี่ชายของเขาไปอย่างรู้ทันเพราะในบรรดาพี่น้องสามคนไม่มีใครชอบแกล้งไอริเท่าใต้หล้าอีกแล้ว
“ฉันก็แค่หยอกน้องเล่นนิดๆหน่อยๆแค่นั้นเองใช่ไหมครับน้องไอริ” ใต้หล้าตอบคำถามของน้องชายก่อนจะหันไปจ้องมองคนตัวเล็กที่กำลังหลบอยู่ข้างหลังของอีกคนด้วยสายตาที่คาดเดาได้ยาก
“เอ่อ…..ใช่ค่ะพี่ใต้น้ำพี่ใต้หล้าแค่หยอกไอริเฉยๆไอริแค่ตกใจนิดหน่อยเลยวิ่งมา”
“อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะใต้หล้าที่น้องไอริยอมพูดแบบนี้เพราะกลัวมึงจะแกล้งหรือลงโทษอีกยังไงละ” เป็นเสียงของใต้ฝุ่นที่เอ่ยขึ้น
“แต่ก็ไม่เคยแกล้งรุนแรงหรือลงโทษแบบเด็ดขาดสักครั้งหนิใช่ไหมครับน้องไอริ”
“ชะ…ใช่ค่ะ”
“น้องไอริไม่ต้องกลัวไอ้ใต้หล้ามันหรอกนะมีพี่อยู่ด้วยทั้งคนมันไม่กล้าทำอะไรไอริแน่นอน”
“ถึงเวลานั้นจริงๆ พี่ใต้น้ำก็ช่วยไอริไม่ได้หรอกค่ะ” ไอริเอ่ยด้วยน้ำเสียงอุดอู้พรางหลบสายตาอีกคนอย่างหวาดกลัว
“ได้สิทำไมจะไม่ได้ถ้ามันแกล้งไอริอีกไอริรีบบอกพี่เลยนะเดี๋ยวพี่จะจัดการมันเอง”
“รักกันมากห่วงกันมากสะเหลือเกิน” ใต้หล้าเอ่ยก่อนจะเดินกระแทกไหล่ของไอริอย่างแรงจนไอรินั้นล้มลงไปนั่งอยู่กับพื้น
“เฮ้ย!!! มึงทำน้องแรงเกินไปรึเปล่าว่ะไอ้ใต้หล้า” ใต้น้ำรีบพยุงร่างบางลุกขึ้นก่อนจะตะโกนตามหลังพี่ชายของเขาเสียงดัง
“ก็ไม่ตายนิยังลุกขึ้นยืนได้อยู่” ใต้หล้าที่เดินออกไปได้ไม่ไกลก็ตะโกนกลับมาเสียงดังเช่นกัน
“ควXเอ้ย” ใต้น้ำสบถคำหยาบออกมาก่อนจะช้อนอุ้มไอริไปนั่งลงที่โซฟาอย่างเป็นห่วง
“ขอบคุณนะคะพี่ใต้น้ำ ไอริไม่เป็นอะไรมากแล้วคะ ดีเลยไหนๆพี่ๆกับป้ากลับมาแล้วงั้นเราทานข้าวพร้อมกันนะคะ”
“ป้าไม่อยู่นะป้ามาส่งพวกพี่ไว้ที่บ้านแล้วก็ไปรับน้ากานดาออกไปช้อปปิ้งแล้ว”
“อ้อ เสียดายจังเลยค่ะคุณป้าไม่ได้ทานอาหารฝีมือไอริเลย แต่ไม่เป็นไรค่ะอย่างน้อยพวกพี่ก็พากันอยู่งั้นเดียวไอริเข้าครัวแปปนะคะ” ไอริไม่รอให้ใต้น้ำได้ตอบพูดจบเธอก็รีบวิ่งเข้าครัวไปทันที
- ผู้เขียน
