“อ้าวไหนบอกว่าจะไปหาพี่ๆไงลูกทำไมกลับมาเร็วขนาดนี้” กานดาที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวของเธอวิ่งเข้ามาหลังจากที่พึ่งออกไปยังไม่ถึง20นาทีเลยด้วยซ้ำปกติไอริจะกลับมากินข้าวเย็นเลยทีเดียวแต่ทำไมวันนี้ถึงดูรีบร้อน
“อะ…อ้อพี่เขาไม่อยู่หน่ะค่ะไอริเลยรีบกลับมานอนไอริขอตัวขึ้นห้องนะคะแม่” ไอริตอบโดยที่กล้าไม่สบตาผู้เป็นแม่
“เดี๋ยวไอริ ลูกร้องไห้มาหรอ?” กานดาเอ่ยพร้อมกับหยัดกายลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปหาลูกสาวที่กำลังยืนก้มหน้าอยู่
“ปะ..เปล่าค่ะแม่ไอริแค่รู้สึกปวดหัวเลยงอแงนิดหน่อยค่ะไอริขอตัวขึ้นห้องเลยนะคะ” ไอริตอบผู้เป็นแม่พร้อมกับสาวเท้าเล็กๆขึ้นไปยังห้องของตัวเองทันที
“สีหน้าไม่ค่อยดีเลยแฮะตอนไปยังดีๆอยู่” กานดาที่สังเกตสีหน้าของลูกสาวตัวเองตั้งแต่เดินเข้ามามันช่างต่างจากตอนที่เดินออกไปอย่างคนละคนเลย
ตึก ตึก ตึก!!! เมื่อไอริเดินขึ้นห้องไปยังไม่ถึง5นาทีเสียงเท้าหนาของใครบางคนวิ่
