ณ จังหวัดน่าน
สองสามีภรรยาก็พากันโอบกอดคลอเคลียกันที่ริมระเบียงของห้องพักในยามค่ำคืนกลางดึก นฤภรไม่อยากจัดงานแต่งงานอีกครั้ง เธอและเขาทำบุญตักบาตรที่บ้านและก็จดทะเบียนสมรสกันเท่านั้น และตอนนี้ไนล์ก็สนุกกับการไปโรงเรียนจนเธอหมดห่วงแล้ว แถมกิจการร้านอาหารก็ไปได้ดี ปีเตอร์กับเทียร่าก็อยู่ดูแลร้านอาหารรอ เพราะอยากให้เธอกับฤกษ์มาเที่ยวกันตามลำพัง ส่วนลูกชายฝากสองสามีภรรยาดูแลและมีคุณปู่ของเขาดูแลแทนอีกคน
“อากาศหนาว เราเข้าห้องไปอุ่นเตียงกันเถอะหนิง”
“คนหื่น จะอุ่นเตียงทุกวันเลยเหรอคะ หนิงเหนื่อย”
ปากบอกเหนื่อย แต่ร่างกายของเธอไม่ได้สื่อแบบนั้น และก็นึกขอบคุณคนตัวโตที่รอตนจนทุกวันนี้และยิ่งมาได้รู้ว่าที่ผ่านมาเขาเก็บรูปแต่งงานของตนและเขาไว้ตลอด แถมเก็บใส่กระเป๋าสตางค์ติดตัวไปไหนมาไหนด้วยตลอดก็ยิ่งทำให้เธอรักเขามากขึ้น รักจนกลัวว่าอนาคตหากไม่มีเขาแล้ว เธอจะอยู่ยังไง
“ก็ทุกวันนั่นแหละ ขอแค่ค
