“แม่ลินขา แบบนี้ครูติณจะน้อยใจไหมค้า” ลูกปลาเอ่ยถึงใครบางคนเมื่อเข้ามานั่งภายในรถตู้ เด็กหญิงตัวน้อยเริ่มเกิดความกังวล แม้ว่าบางทีจะหวงแม่ลินมาก แต่แม่ลินก็ดูมีความสุขเวลาที่อยู่กับครูติณ
“น้อยใจอะไรคะ” อลินยื่นน้ำที่เตรียมมาให้ลูกสาวดื่ม
“ก็พ่อกลับมาแล้ว ครูติณไม่น้อยใจแย่เหรอค้า”
“ใครคือครูติณคะ” เสี่ยปอร์เอ่ยถามพลางปรายตามองอลินด้วยสายตาไม่พอใจแล้วหันมองลูกสาวที่น่ารักด้วยสายตาอ่อนโยน เป็นการแสดงออกสองมาตราฐานอย่างชัดเจน
“แฟนแม่ลินค่า” ลูกสาวฉีกยิ้มกว้าง ลูกน้องของเสี่ยหัวใจกระตุกวูบ คุณอลินจะมีแฟนได้ยังไง เรื่องนี้พวกเขาสืบมาละเอียดยิบ ไม่มีข่าวว่าคุณอลินมีแฟน เดี๋ยวได้โดนเสี่ยลงโทษอีกแน่ที่ทำงานไม่รอบคอบ
“เธอมีแฟน?” เขามองอลินด้วยหางตา ริมฝีปากบิดยิ้ม เออ เธอมันคนสวยจะมีแฟนก็ไม่แปลก แต่เธอมีลูกแล้วมีสิทธิ์มีแฟนที่ไหนกัน พาลูกหนีมาก็ต้องดูแลลูกให้ดีที่สุดสิ ไม่ใช่มัวแต่หาความสุขใส
