หญิงสาวกลับจวนเซี่ย และได้รับทั้งน้ำแกงลดไข้ กับยาลูกกลอนที่เซี่ยซิงหาวส่งมาให้ ตอนแรกนางมั่นใจว่าตนคงไม่ป่วย แต่กว่าจะลุกขึ้นได้ในวันใหม่ ก็สายมากแล้ว
ฉีหนวนเห็นว่านางยังตัวอุ่นๆ เลยอยากให้พักผ่อนต่อ เนื่องจากเหลียวจูกำชับมาเช่นนั้น
“นายหญิงใหญ่ อย่าเพิ่งลุกเลยเจ้าค่ะ”
อีกฝ่ายว่าและเตรียมจะเช็ดตัวให้ แต่อวี้เพ่ยหลันเหนียวเนื้อตัว ทั้งรู้สึกว่าดีขึ้นบ้างแล้วจึงอยากอาบน้ำและพบเซี่ยสิงหาว ด้วยไม่อยากให้ตนรู้สึกผิดต่อคนผู้นั้นไม่มากกว่านี้
“ใต้เท้าเซี่ยอยู่หรือไม่”
“มาดูอาการนายหญิงใหญ่ตอนดึก แล้วรุ่งเช้าก็มาอีกหนเจ้าค่ะ ตอนนี้อยู่ห้องแผนที่ ณ เรือนกลางน้ำ”
“ช่วยข้าเลือกเสื้อผ้า แล้วเตรียมของว่างสักเล็กน้อย และให้บ่าวไปแจ้งใต้เท้าเซี่ย ข้ามีเรื่องคุยกับเขา”
หลังจากนั้นอวี้เพ่ยเอ๋อร์จึงรีบอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า พร้อมได้ของกินเล่นไปสามสี่อย่าง กระทั่งถึงเรือนกลางน้ำ ไม่ทันได้กล่าวเ
