“เสี่ยอยู่ได้มั้ย ฮึก! เสี่ยเซ็นทำไม เสี่ยจะบ้าไปแล้วเหรอ” บลิ๊งเอ่ย
“กูไม่ได้บ้า แต่กูกำลังทำเพื่อมึง” ธันเดอร์เอ่ย
“เสี่ย....”
“ทำไม มีผัวจนๆแบบกู มึงถึงกับร้องไห้เลยหรือไง”ธันเดอร์เอ่ย
“ตลกเหรอ! แล้ว เสี่ยจะทำยังไงต่อ พ่อมีเงินมาให้แค่ 5แสนเองนะ” บลิ๊งเอ่ย
“ก็เอาทำทุนซิ”
“ทำอะไรดี”
“ไว้คืนนี้ค่อยคิด วันนี้อยู่กันสองคน หน้าที่มึงคือทำกับข้าว เพราะกูหิวแล้ว” ธันเดอร์เอ่ย
“เสี่ยอยากกินอะไร ถ้าทำได้นะ”
“มึงคิดมาเลย กูกินได้หมด” ธันเดอร์เอ่ย
ครั้งล่าสุดเธอหยิบเกลือกับน้ำตาลสลับกัน จากอาหารจะได้รสเค็ม แต่กลับได้รสหวานมาแทน มาเฟียหนุ่มมองใบหน้าเมียสาวที่กำลังคิดเมนูอย่างตั้งอกตั้งใจ มันเป็นอะไรแปลกใหม่สำหรับมาเฟียหนุ่ม ที่ต้องมาใช่ชีวิตแบบนี้ ในขณะที่ตั้งแต่เด็กจนโตไม่เคยลำบากสักครั้ง ครั้งนี้ถือว่าเป็นเรื่องท้าทายสำหรับเขาเป็นอย่างมาก
“คิดนานจังนะ ทำกับข้าวให้ผัวกินเนี้ย”
“บลิ๊งกล
