Chapter 9

2041 คำ

“ตะโกนที ความสวยที่นั่งปั้นมาหมดเลยว่ะ” ไบรท์เอ่ย “คนสวยทำอะไรก็สวย เจ๊เชื่อแบบนั้น 5555” บลิ๊งเอ่ย “ไอ้สองแสบไม่มาด้วยเหรอ” ไบรท์เอ่ย “โดนกักบริเวณจ้า พ่อสั่ง แม่ก็ช่วยไม่ได้ ไอ้น้องห่าแสบเป็นบ้า” บลิ๊งเอ่ย “หยา นี่เจ๊บลิ๊ง พี่สาวพี่ นี่ยะหยาเมียผม” ไบรท์เอ่ย “สวัสดีค่ะ” ยะหยาเอ่ย “หูวววววน่ารักนะเนี้ย น้อยกว่าเจ๊นิดนึงต้องทำใจนะ555” “????????????” “เรื่องหลงตัวเองยกให้เลย” ไบรท์เอ่ย “อีไบรท์!!!เดี๋ยวตบ!” บลิ๊งเอ่ย “เอาเหล้ามา พูดมาก” ไบรท์เอ่ย “ยะหยาเอาเหล้ามั้ย” บลิ๊งเอ่ย “ก็ได้ค่ะ” ยะหยา “หื้ม??? ใครให้หนูดื่ม” ไบรท์เอ่ย “อย่าหวงไปหน่อยเลย ตัวเองก็นั่งอยู่ จะกลัวอะไร ก็ดูน้องไปดิ อ่ะ..นี่แก้วหยานะ” บลิ๊งเอ่ย “สาบานเลย จะไม่ทิ้งเมียไว้กับมึงสองต่อสองเลยอีเจ๊” ไบรท์เอ่ย “ทำไม!!” บลิ๊งเอ่ย “ยะหยาเสียคนหมด” ไบรท์เอ่ย “โห!! มากันไม่ชวนเลยว่ะ” เสียงอาณาจักรดังขึ้น ก่อนที่เจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม