“เฮ้อ…”
เด็กสาวเจ้าเนื้อในชุดนักเรียนมอปลาย ยืนทำใจอยู่หลังประตูรั้วโรงเรียนอยู่นานเกือบครึ่งชั่วโมง เพราะไม่กล้าเดินเข้าไป หลังจากเกิดเหตุการณ์ทะเลาะวิวาท เมื่อวานนี้ขึ้น
แม้ว่าจะไม่มีสายเรียกเข้าจากอาจารย์ประจำชั้น แต่เธอก็ยังรู้สึกประหม่า กลัวว่าจะเข้าไปเป็นกาฝาก ตกเป็นเป้าสายตาของคนทั้งโรงเรียน ทั้งที่จริงแล้วเธอเป็นฝ่ายถูกกระทำ
“มายืนทำอะไรตรงนี้?”
เสียงทุ้มพูดโพล่ง ทำเอาเจ้าของเรือนร่างอวบอั๋นที่ยืนหลบอยู่หลังประตูรั้วเหล็ก ถึงกับสะดุ้งเฮือกแล้วรีบหันไปมอง
“พะ พี่แผนเมือง”
“หึ…คิดเอาไว้แล้ว ว่าเธอต้องไม่กล้าเข้าไปเรียน”
ใบหน้าหล่อเหลากระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะถือวิสาสะจับข้อแขนขาวอวบ พาเด็กสาวเดินเข้าไปข้างในตัวอาคาร ที่มีเด็กนักเรียนชายหญิงนั่งรอเข้าแถวกันอยู่ด้านหน้า
เขาจูงมือเธอเดินผ่านสายตานับร้อยอย่างไม่รู้สึกรู้สา จนเราสองคนตกเป็นเป้าสายตาในตอนยืนเข้าแถว ที่มีเด็กน
