“ไอ้ผา กูเอารถ…”
เสียงทุ้มหยุดชะงัก เมื่อเข้ามาเห็นว่าเพื่อนของตัวเองกำลังจู้จี้ดู๋ดี๋อยู่กับเด็กมอปลาย ไร้ความโกรธแค้นก่อนหน้า หลงเหลือเพียงกลิ่นอายความรัก ที่ตลบอบอวน ไปทั่วทั้งห้อง
“เรามาจูบกันอีกรอบไหม?”
“คะ?”
“เฮ้ยๆๆๆ จูบอะไร จูบกันตรงนี้ไม่ได้นะเว้ย!”
พี่กรประท้วงเสียงดังลั่น แล้วเข้ามาดันอกพี่แผนผาให้ถอยออกห่างเพราะเขากำลังมอบจูบแสนหวานเป็นครั้งที่สอง
“ทำไมจะจูบไม่ได้วะ ในกฎไม่เห็นมีบอกว่าห้ามจูบ?”
“ถึงในกฎจะไม่มี แต่มึงก็ควรเกรงใจกูบ้าง”
“เกรงใจทำไม กูจูบที่ปากน้องไม่ได้ไปนั่งจูบบนหัวมึง”
“อ้าว~ พูดอย่างนี้ก็สวยดิวะ”
พี่กรยิ้มเยาะพลางใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างเอาเรื่อง ก่อนจะถกแขนเสื้อขึ้นเตรียมออกหมัด พี่แผนผาก็ไม่ยอมแพ้ หันไปเล่นกับเขาด้วย กลายเป็นตอนนี้เธอที่ต้องนั่งดูผู้ชายวัยกลางคนทั้งสองคน กำลังยืนแลกหมัดกันเหมือนเด็กสามขวบ
“ผลัวะ! โอ๊ย! ไอ้ผา มึงมันกระดูกไดโนเสาร์
