จุมพิตที่หวานล้ำของเขาทำให้มายานั้นอ่อนระทวยลงช้าๆ ถึงเธอจะไม่ได้ร่วมเตียงกับบุรุษมานานหลายปีแต่ทว่าเธอก็ไม่ได้ลืมว่ามันจะต้องทำเช่นไร
เปลวเพลิงแห่งตัณหาและราคะกำลังหลอมละลายเราเข้าด้วยกัน
เอเดนบรรจงพรมจูบไปตามร่างกายของเธอ เขาใช้ริมฝีปากของเขาปลอบประโลมความเจ็บปวดของมายาช้าๆ
ในใจพลันรู้สึกโกรธแค้นแทนเธอ ใครกันนะที่ทำให้ผิวสวยๆของเธอเป็นเช่นนี้ และนี่คงเป็นสาเหตุจากแววตาที่แข็งแกร่งนั่นสินะ...
แววตาที่เด็ดเดี่ยวราวกับว่าไม่หวาดกลัวแม้แต่ความตาย
น่าสนใจ น่าสนใจมากจริงๆ
เราโอบกอดแนบชิดกันราวกับว่าต่างฝ่ายต่างต้องการความอบอุ่นของกันและกัน ผ้าปูที่นอนบนเตียงยับเยินไปหมด...
สัมผัสที่อุ่นร้อนของเขาแผดเผาทุกตารางนิ้วที่เขาสัมผัสลงมา
"อา.."
เขาพรมจูบตั้งแต่ปลายเท้า ไล่ขึ้นมาจนถึงกลีบดอกไม้ที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน เอเดนใช้ลิ้นของเขาลิ้มชิมรสเธอช้าๆ
ความสุขจากสัมผัสที่หวานซึ้งของเขาแผ่ซ่าน
