11.คิดจะล่วงเกินข้าตอนหลับงั้นเหรอ

1322 คำ

จูเลียสวมหมวกสีเขียวเข้มก่อนจะเดินลงมาจากห้องพัก เธอเป็นคนที่ติดนิสัยตื่นเช้ามาก ไม่ว่าจะนอนดึกแค่ไหนจูเลียก็ยังคงตื่นเช้าเสมอ เธอเห็นประตูห้องนอนของเอลวินยังไม่เปิดก็เลยถือโอกาสเดินลงมาหาซื้อขนมปัง และซุปร้อนๆเพื่อตอบแทนเขาเรื่องห้องพัก มันคงจะเป็นเช้าที่สดใสหากว่าเธอไม่บังเอิญเจอดัชตินอยู่ตรงทางเดินเข้าห้องพอดิบพอดีในตอนขากลับ "ขอคุย..." จูเลียไม่แม้แต่จะมองหน้าเขาด้วยซ้ำ เธอเดินไปเปิดประตูเพื่อจะเข้าห้อง หากจะเรียกการกระทำเช่นนี้ว่ามันคือการหลบหนี เช่นนั้นเธอก็กำลังหลบหนีเขาจริงๆนั่นแหละ ดัชตินยกมือขึ้นมาดันประตูเอาไว้เพื่อไม่ให้จูเลียได้เปิดประตูเข้าห้อง "เรามีเรื่องมากมายที่จะต้องคุยกันให้รู้เรื่อง" จูเลียถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย เธอปรายตามองดัชตินด้วยสายตาที่ไม่พอใจ ในใจอยากจะด่าเขาแรงๆสักที แต่ทว่าเธอก็เลือกที่จะยับยั้งชั่งใจ เพราะการแสดงท่าทีว่าโกรธเคืองเขานั่นหมายความว่าเธอก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม