"เรือเอกฮอตมิสเป็นคนเช่นไรกัน"
จูเลียละสายตาจากหน้าต่างของรถม้ามาจับจ้องที่ใบหน้าของดยุคแคชตัน
"เป็นชายชราผู้หนึ่งที่เดาใจยากพอสมควร แต่ทว่าในความเดาใจยากนั้น มีความเมตตาเล็กๆซ่อนอยู่ค่ะ"
อาเบลถูกเลี้ยงมาด้วยความตามใจ เพราะว่าเขาคือลูกคนเดียวของตระกูล สิ่งที่ยากที่สุดในชีวิตของเขาคือการต้องแสร้งทำเป็นคนดีต่อหน้าผู้อาวุโสนี่ล่ะ
รถม้าจอดที่หน้าบ้านหลังหนึ่งบนเนินเขา ที่เรียกว่าบ้านก็เพราะว่าที่นี่ช่างเรียบง่าย เป็นบ้านหลังเล็กๆที่ปลูกดอกไม้และสมุนไพรเอาไว้หน้าบ้าน
นี่คือผู้ก่อตั้งท่าเรือฮอตมิสงั้นหรือ ดูเรียบง่ายกว่าที่คิดเอาไว้เยอะเลย
"ลมอะไรหอบเจ้ามาถึงนี่ล่ะจูเลีย"
จูเลียยกยิ้ม เธอเดินไปหาชายชราพร้อมกับตะกร้าสมุนไพรในมือ
"ข้าพาท่านดยุคคนใหม่ของฮอตมิสมาหาท่านปู่ค่ะ"
"....อืม เขาดูเป็นหนุ่มไฟแรงพอสมควรเลยนะ ไปเถอะเข้าไปคุยด้านใน ข้าพึ่งได้ใบชามาใหม่ ไปช่วยข้าลองชิมหน่อยสิ"
ดูจากภ
