กว่าบทรักที่เอาแต่ใจของตฤณจะจบลงเวลาก็ล่วงเลยเข้าวันใหม่จนพระอาทิตย์ส่องแสงแล้วนั่นแหละชายหนุ่มถึงยอมปล่อยให้ร่างบางได้นอน
“เมื่อวานนากลับบ้านตอนไหนพี่บุษเห็นบ้างรึป่าวครับ”
เสียงของสาธิตเอ่ยถามพี่ที่ทำงานด้วยกันออกมาเพราะเมื่อวานชายหนุ่มรอกลับบ้านพร้อมเพื่อนสาวจนดึกก็ไม่เห็นหญิงสาวกลับมาที่หน้าเคาท์เตอร์ ชายหนุ่มจึงคิดว่าสกุนนาอาจจะกลับบ้านก่อนตนไปแล้ว
“อืม พี่ไม่เห็นนะ ก็ตั้งแต่ขึ้นไปดูแขกวีไอพีก็ยังไม่เจอนาอีกเลยนะต้น อาจจะกลับไปตอนที่เราไม่เห็นก็ได้นะ เออแล้วเห็นว่าผู้จัดการให้นาเปิดห้องนอนที่นี่ได้จนกว่าแขกจะกลับ ไม่แน่นาอาจจะนอนอยู่ที่นี่ เดี๋ยวบ่ายๆก็คงลงมาแหละ”
เสียงรุ่นพี่ที่ทำงานด้วยกันบอกออกมา ก่อนที่ทั้งสองคนจะแยกย้ายกันไปทำงาน โดยสาธิตไม่ได้ติดใจอะไรอีก เป็นเวลาเกือบบ่ายสองโมงที่สกุนนารู้สึกตัวตื่นขึ้นมา หญิงสาวค่อยๆลืมตาที่หนักอึ้งขึ้นช้าๆ ก่อนจะปรับโฟกัสตาแล้วเริ่มมองไปร
