“นี่ ปล่อยฉันนะ ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ ปล่อยนะ บอกให้ปล่อยไง!!!”
สกุนนาที่พยายามยื้อให้ตฤณปล่อยมือเธออกจากการเกาะกุมจนหญิงสาวไม่ทันระวังสะดุดล้มไปนั่งกับพื้นจนรู้สึกเจ็บออกมา
“นา เจ็บรึเปล่า ผมขอโทษ เจ็บไหมที่รัก”
ตฤณรีบขอโทษออกมาทันทีที่เห็นคนรักล้มไปนั่งกลับพื้น
“อย่ามาเรียกฉันแบบนี้นะ ใครที่รักของคุณ คุณหมอคนนั้นต่างหากไม่ใช่ฉัน ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ”
สกุนนาบอกออกมาพร้อมกับสะบัดมือเล็กออกจากการเกาะกุมของชายหนุ่ม และเขารีบปล่อยทันทีกลัวหญิงสาวจะล้มลงไปเจ็บอีก
“คุณหมอคนไหน ยัยข้าวอะนะ นี่คุณเข้าใจผิดแล้ว ต้นข้าวอะน้องผมเอง น้องสาวฝาแฝดด้วย คุณดูดีๆสิ หน้าตาเราไม่เหมือนกันสักนิดเลยเหรอ”
ตฤณบอกออกมาก่อนที่จะเริ่มเข้าใจอาการที่หญิงสาวกำลังเป็นอยู่ตอนนี้
“นี่คุณหึงผมเหรอ หึหึ บอกมานะ หึงละสิ”
ตฤณถามออกมาอย่างนึกขำร่างบางที่มาหึงเขากับน้องสาว
สกุนนาที่พึ่งรู้ความจริง แทบอยากมุดแผ่นดินหนี
