ตฤณขับรถตามหญิงสาวมาจนถึงบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งมีขนาดไม่ใหญ่มากนัก เขาเห็นเธอจ่ายเงินค่ารถแล้วก็เดินเข้าบ้านไป ชายหนุ่มรีบจอดรถแล้วเดินลงตามไปทันที
ส่วนสกุนนาที่กลับมาเอาของให้ยายนั้น เธอรีบเข้าบ้านจนลืมที่จะปิดประตูเพราะคิดว่าจะรีบเอาของแล้วรีบกลับไปหายายเธอที่โรงพยาบาล หญิงสาวเดินเข้าไปในห้องของยายเธอทันทีที่เข้ามาในบ้าน เธอลื้อค้นเก็บของอยู่สักพักโดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าตอนนี้กำลังมีสายตาคู่หนึ่งยืนจ้องมอทุกการกระทำของเธออยู่
เมื่อเอาของครบแล้วสกุนนาจึงเก็บของที่ไม่ต้องการเข้าที่เดิมก่อนจะลุกขึ้นแล้วหันหลังเดินออกมา พลันสายตาก็ไปปะทะเข้ากับร่างใหญ่ของตฤณจนของที่เธอถืออยู่นั้นร่วงพื้นกระจัดกระจาย
“อุ๊ย”
หญิงสาวอุทานออกมาด้วยความตกใจก่อนที่สายตาจะเบิกโพลงจ้องไปยังร่างใหญ่นิ่ง
“หึหึ ตกใจที่เห็นผมขนาดนั้นเลยเหรอ”
ตฤณพูดออกมาก่อนจะมองมาด้วยหลากหลายความรู้สึก
“คะ คุณ มาที่นี่ได้ยังไง นี่บ้าน
