วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ตฤณเข้ามาพักที่โรงแรมที่สกุนนาทำงานอยู่ และตอนนี้ทั้งสองพึ่งอาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จ
“ที่รัก เดี๋ยววันนี้ผมจะกลับไปทำงานที่บริษัทแล้วนะ ผมว่าคุณลาออกมาทำงานกับผมจะดีกว่า ผมจะให้คุณทำตำแหน่งเลขาส่วนตัวของผมเลย หรือว่าคุณอยากทำตำแหน่งไหนก็บอกผมมา ได้ทุกตำแหน่งที่ที่รักอยากทำ”
เสียงตฤณบอกออกมาพร้อมกับเดินเข้ามาสวมกอดร่างบางจากทางด้านหลังอย่างอ้อนๆเพราะนี่เป็นรอบที่ 3 แล้วที่ชายหนุ่มพูดถึงเรื่องให้เธอลาออก และเธอก็ปฏิเสธออกมาทุกครั้ง
“นาบอกแล้งไงคะ ว่ามันไม่มีเหตุผลที่จะลาออก และนาก็มีความสุขกับการทำงานที่นี่ด้วย และอีกเรื่อง นาขอได้ไหมคะ เรียกนาแค่นาพอ ไม่เอาที่รักได้ไหม เดี๋ยวคนอื่นมาได้ยินมันจะดูไม่ดี แล้วนาจะเรียกคุณว่าตฤณนะคะ”
สกุนนาหันกลับมาเผชิญหน้ากับชายหนุ่มก่อนจะส่งสายตาอ้อนกลับมา แล้วมีหรือเขาจะปฏิเสธสายตานี้ได้ ก็ตั้งแต่ที่ตกลงเป็นแฟนกันหญิงสาวนั้นก็ขยันอ้อน
