BAD TOXIC 13
340 คำ
1 อาทิตย์ผ่านไป...
ZOPUB
-ห้องทำงานของไทม์-
ตอนนี้บัวบูชากำลังนั่งเรียนรู้ในการทำบัญชีของผับอย่างตั้งใจ เธอมาทำงานที่นี่ได้สามวันแล้วเพราะหลังจากที่เธอมาหาไทม์วันนั้น สองวันต่อมาบอลนั้นมาบอกกับเธออย่างกะทันหันว่าเขาต้องบินไปทำงานที่ฮ่องกงด่วน บัวร้องไห้ที่สนามบินอยู่พักใหญ่กว่าจะเลิกร้องเล่นเอานามินั้นปลอบอยู่เป็นพัก
“เข้าใจบ้างหรือยัง..”
กึก..บัวหยุดชะงักเธอนั่งตัวแข็งทื่อ เมื่อไทม์นั้นโน้มตัวมากระซิบที่ข้างกกหู ตอนนี้ร่างสูงนั้นยืนช้อนตัวเธออยู่ทางด้านหลัง บัวเม้มริมฝีปากบางแน่นเพราะตอนนี้หัวใจของเธอมันกำลังเต้นอย่างแรง
“ขะ..เข้าใจค่ะ” บัวตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา เธอจึงก้มหน้าดูบัญชีต่อตามเดิม
“ดีฉันชอบคนหัวไว” ไทม์พูดออกไปเขาโน้มตัวเข้ามาหาผมบางอย่างไม่ให้เธอนั้นรู้ตัวเขาสูดดมกลิ่นของมันอย่างหลงใหล จ้องมองร่างบางเสมือนเหยื่ออันโอชะที่เขานั้นนับรอวันที่จะกลืนกินเธอไปทั้งตัว
ก๊อก ก๊อก
“เข้ามา” ไทม์พูดพลางเดินออกจากตัวของหญิงสาว
แกร็ก ~เสียงเปิดประตู
“เฮียครับ เสี่ยย้งเอาของกำนัลมาให้ครับ”
“...”
“เฮียจะให้ผมพาขึ้นมาเลยหรือเปล่าครับ”
“...” ไทม์เงียบลงทันทีสายตาพลางมองหญิงสาวทีี่กำลังเงยหน้ามองเข้าอยู่เช่นกัน ไทม์จึงเสมองไปทางเนสและรีบเดินออกจากห้องไปทันทีด้วยสีหน้าเหมือนเขากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่
“ของกำนัลอะไร ทำไมต้องทำหน้าเครียดขนาดนั้นด้วย..” บัวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบา เธอจะไม่สงสัยเลยถ้าไทม์นั้นไม่ได้มองเธอด้วยสายตาแบบนั้นและเดินออกไปเหมือนเขากำลังหนักใจที่จะตัดสินใจว่าจะรับของกำนัลนั่นหรือเธออาจจะคิดไปเอง
- ผู้เขียน
