BAD TOXIC 9
593 คำ
ZOPUB
-ห้องทำงานของไทม์-
“เธอหนีฉันไม่พ้นหรอกที่รัก..” ไทม์พูดพร้อมยกยิ้มขึ้นมาพลางจ้องมองรูปถ่ายมือของตัวเองด้วยความคิดถึง ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่ได้ไปให้เธอนั้นเห็นหน้าอีกเลย
‘คิดการใหญ่ ใจต้องนิ่ง’ คำคมประโยคนี้มันมักใช้ได้ผลเสมอ ถ้าไม่เชื่อก็คอยดู
“หึหึ..”
ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้ไทม์ในหลุดจากภวังค์
“เฮียครับ”
“เข้ามา”
แกร็ก..เนสลูกน้องคนสนิทของไทม์นั้นเดินเข้ามาหาไทม์ทันที
“เฮียไทด์มาครับ”
“หึ ร้อยวันพันปีไม่มา ทำไมวันนี้ถึงโผล่มาได้” ไทม์สบถในลำคอเขาพึมพำออกมาพูดถึงพี่ชายของเขา นับครั้งได้ที่ไทด์นั้นจะมาเหยียบที่นี่
พรึ่บ ไทม์รีบลุกขึ้นและลงไปยังชั้นล่างทันที
VIP1
“ลมอะไรหอบมึงมาถึงนี่วะพี่ชาย” ไทม์เดินเข้ามาหาไทด์เอ่ยทักทายขึ้น เขาเดินไปนั่งตรงข้ามกับไทด์จ้องมองหน้าของชายหนุ่มอย่างยกยิ้ม
“สามอาทิตย์ก่อนมึงทำอะไรเอาไว้ละไทม์” ไทด์เปิดประเด็นทันทีที่เขาเข้านั้นมาที่นี่นั้นก็เพราะป๊าสายตรงมาถึงเขาให้เข้ามาตักเตือนไอ้น้องชายตัวดีที่ได้ไปก่อเรื่องเอาไว้
“หึ กลิ่นไวจริงนะ”
“มึงโตแล้วนะไทม์ มึงน่าจะคิดได้แล้ว”
“เงินกูไหม?”
“เออ กูไม่เถียงหรอกแต่สิ่งที่มึงทำอยู่มันก็ต้องใช้คนของพ่อปิดเรื่องทรามๆ ของมึงเปล่าวะไทม์”
“มันจะอะไรนักหนา กับอีป้าแก่ๆ แค่คนเดียววะไทด์”
“หึ ป้าแก่ๆ เหรอไทม์ กูจะไม่สนหรอกถ้าป้าแก่ของมึงไม่ดันเป็นแม่ของนายตำรวจใหญ่ไง”
“เหอะแล้วไง สัญญาซื้อขายกูมีแล้วอีป้านั่นมันก็เซ็นแล้วด้วยอีกอย่างเงินกูก็จ่ายครบทุกบาท” ไทม์สบถออกมาอย่างหัวเสีย มันจะอะไรกันกับการที่เขานั้นไปขอซื้ออพาร์ทเม้นท์เล็กๆ แค่ตึกเดียว ถึงเขาจะใช้วิธีที่มันค่อนข้างรุนแรงไปหน่อยก็เถอะ
แต่แล้วไง? ในเมื่อเขาอยากได้ เขาก็ต้องได้
“เอาเถอะ ป๊าแค่ให้กูมาเตือนมึง”
“เออ บ่นแล้วก็รีบกลับๆ ไป” ไทม์พูดออกไปแล้วเสมองไปทางอื่นเพราะไทด์นั้นก็ไม่ต่างจากป๊าของเขา ทุกวันนี้นึกว่ามีมันเป็นพ่อเพิ่มอีกคน
“กูไม่อยากให้มึงกับไปอยู่จุดเดิมนะไทม์ หัดฟังป๊าบ้าง”
“...” ไทม์ที่ได้ยินคำพูดของไทด์ถึงกับเงียบลงทันที
จุดเดิมเหรอเขาไม่มีวันกลับไปที่จุดนั้นอีกแน่นอน ให้ตายก็ไม่ไป!
“กูกลับละ จะทำอะไรคิดให้ดีมึงก็รู้ว่าป๊าเป็นคนยังไง”
“อืม” ไทม์ตอบกลับไปเขาไม่ได้หันมามองหน้าไทด์หรอก ริมฝีปากหนาเม้มเข้าหากันแน่น มีสีหน้าเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ ซึ่งไม่มีใครล่วงรู้เลยได้ว่าเขานั้นกำลังคิดอะไรอยู่
“ไอ้เนส!”
“ครับ” เนสขานรับไทม์ทันที
“ไปเอาเด็กมาให้กู”
“ได้ครับเฮีย” เนสก้มหน้ารับคำสั่ง
ไทม์พูดจบเขาก็เดินขึ้นไปยังชั้นบนทันที ตอนนี้เขาต้องการหาที่ระบาย เพื่อให้ผ่อนคลายจิตใจอันร้อนรุ่มของเขาในตอนนี้ให้มันดับไป
- ผู้เขียน
