ฉันว่าไม่ใช่ฉันอยู่เป็นเพื่อนเขา แต่เขาต่างหากที่อยู่เป็นเพื่อนฉัน ไม่ได้อยากจะสำออยนะ แต่เคยกลัวอะไรมากๆ แล้วมันหยุดตัวเองไม่ได้ปะ นั่นแหละ ฉันกำลังเป็นแบบนั้นเลย หนังผีน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้สายสิญจน์ที่อยู่นอกโรงคืออะไรอ่ะ เขาขึงไว้เพื่อใคร T_T
คงไม่มีอะไรแปลกๆ ตามฉันกลับด้วยหรอกใช่มั้ย? อยู่ใครอยู่มันนะ ไม่เอา กลัว!
“แฮ่!”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!”
โอ๊ย แม่ใจหายใจคว่ำ ฉันร้องสุดเสียงก่อนจะพบว่าคนที่แกล้งส่งเสียงพร้อมสะกิดฉันก็ไม่ใช่ใคร เซฟนั่นแหละ เออ เอาเข้าไป สนุกมากใช่มั้ย เห็นฉันบ้าเนี่ย ฮือๆๆ
ฉันกุมหน้าอกเรียกสติก่อนจะเบะปากใส่คนขี้แกล้ง อย่าให้ถึงทีฉันบ้างแล้วกันนะ! แกล้งมากๆ เดี๋ยวก็ได้เป็นผีจริงๆ หรอก ฮึ่ย!
“อะไรจะตกใจขนาดนั้น” เขาหัวเราะร่วน
“โห ไม่ตกใจยังไงไหวอ่ะเซฟ ดูนั่นดิ” ฉันพยักเพยิดไปยังสายสิญจน์สีขาวที่ระโยงระยางเข้าไปในโรงที่ฉันพึ่งจะออกมาเมื่อตะกี้ คนร่างสูง
