“อะไรนะคะ!?”
ไม่ใช่แค่จิรัชญาที่ตกใจ แม้แต่กฤตินเองก็เบิกตากว้าง กุสุมาถึงขั้นยกมือขึ้นทาบอก ส่วนแอนนาน่าจะอาการหนักกว่าใคร เพราะมือถือในมือหล่นกระทบพื้นจนกรอบแตกกระจาย
เจ้าสัวว่ายังไงนะ?? ธะ เธอต้องหูฝาดแน่ ๆ
มีแค่สองคนที่ไม่ตกใจกับเรื่องนี้ หนึ่งคือเจ้าสัวจรินทร์ที่ยังคงมีท่าทีสุขุม ส่วนอีกคนคือนมพิมพ์ที่ยืนกุมมือนิ่ง ๆ ถัดออกไป
“คุณปู่พูดเรื่องอะไรคะ? จีไม่เห็นเข้าใจ” จิรัชญาลองถามซ้ำเพราะคิดว่าตัวเองนอนน้อยจนหูเพี้ยน แต่ไม่ว่าคุณปู่จะพูดอีกกี่ครั้งมันก็เหมือนเดิม
“ปู่จะให้กฤตไปอยู่กับหลานที่เพนท์เฮ้าส์”
“คุณปู่!!”
“ปู่ลองมาคิด ๆ ดูแล้ว หลานกับกฤตแทบไม่รู้จักกันเลย ถ้าแค่หมั้นแล้วต่างคนต่างอยู่เหมือนเดิมก็ไม่ต่างอะไรจากก่อนหน้านี้ สู้ให้กฤตเขาไปอยู่กับหลาน จะได้ลองปรับตัวเข้าหากัน อนาคตแต่งงานกันไปจะได้ไม่ลำบาก”
“เดี๋ยวก่อนนะคะ ใครจะแต่งงานกับใครคะ? จีไม่แต่งนะคะ! นี่คุณปู่จะบัง
