“แฮ่ก...แฮ่ก”
จิรัชญาทิ้งตัวลงบนที่นอนอย่างหมดแรง เธอหอบหนัก ร่างกายยังกระตุกเป็นระยะ ดวงตาคู่สวยมองเพดานห้องด้วยสายตาว่างเปล่า
เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น ทำไมมัน...
“หนูจีพร้อมไหมคะ?”
พร้อม? หมายถึงอะไร? ทำไมสมองมันขาวโพลนขนาดนี้ เธอคิดอะไรไม่ออกเลย
ในขณะที่กำลังขบคิดว่าอีกฝ่ายจะทำอะไรต่อ ความอึดอัดและเจ็บปวดก็จู่โจมเข้ามาจนต้องขยับกายหนี แต่มือหนากลับไวกว่า เขายึดสะโพกเธอไว้แล้วพยายามยัดสิ่งนั้นเข้ามา
กฤตินทนไม่ไหวแล้ว ถ้าไม่ได้เอาเดี๋ยวนี้เขาต้องตายแน่ ๆ
“โอ้ย!”
“ทำไมแน่นขนาดนี้คะ?” กฤตินถามเสียงพร่า คิ้วเข้มขมวดแน่น “เฮียเข้าไปไม่ได้เลย ผ่อนคลายหน่อยค่ะคนเก่ง”
“มะ ไม่ได้ มันเจ็บ”
“ไม่เคยเจอใหญ่เท่านี้เหรอคะ?”
หนูจีส่ายหน้าเร็ว ๆ จนกฤตินอดเอ็นดูไม่ได้ เขาโน้มตัวลงไปดูดนมเพื่อให้เธอคลายความตื่นเต้น ใช้ลิ้นเลียหัวนมแข็งขืนจนได้ยินเสียงครางหวาน ในขณะที่ส่วนล่างพยายามสอดใส่ด้วยความยากล
