ด้านอลิซ
“อลิซ คุณเพทายเรียก เดินเข้าไปหาสิจ๊ะ” เสียงที่ดังอยู่ข้างหูของฉันตอนนี้ มันตอกย้ำว่าคนตรงหน้าคือผู้ชายที่ชื่อเพทายจริงๆ ไม่ใช่แค่คนหน้าคล้ายแบบที่ฉันภาวนาในใจก่อนหน้านี้
“พี่เจนนี่คะ อลิซเปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันไหม?” ถ้าเป็นไปได้ฉันอยากจะหายตัวไปจากที่ตรงนี้ทันทีเลยให้ตาย
“ไม่ทันแล้วจ้ะ งานปาร์ตี้เริ่มแล้ว และพี่ก็หาคนมาแทนอลิซไม่ทันแล้วด้วย อีกอย่างคุณคามินก็จ่ายเงินพี่มาแล้ว ถ้าอลิซถอนตัวตอนนี้ต้องเป็นเรื่องแน่ๆ” พี่เจนนี่กระซิบอยู่ที่ข้างกกหูของฉัน ก่อนจะดันตัวฉันให้เดินไปทางคุณเพทายที่ตอนนี้กำลังนั่งจ้องฉันตาไม่กะพริบเลย
เอาไงดีวะเนี่ยยัยอลิซเอ๊ย ทำไมถึงต้องมาเจอเขาที่นี่ด้วย
“มานั่งตรงนี้สิครับ” คนตรงหน้าว่าพลางใช้ฝ่ามือตบไปยังหน้าขาของตัวเองสองสามครั้ง เป็นเชิงบอกว่าให้ฉันเดินไปนั่งบนตักของเขา
“ไปสิจ๊ะอลิซ คุณเพทายเขาเป็นเจ้าของงานวันเกิดคืนนี้นะ ที่สำคัญยังเป็นเพื่อนสนิ
