หนึ่งชั่วโมงต่อมา
“ได้ยินว่าวันนี้เธอจะกลับไปทำงานที่ผับแล้ว?” ในขณะที่ฉันกำลังยืนล้างจานอยู่ในห้องครัวนั้น เสียงอันคุ้นเคยก็ดังมาจากทางด้านหลัง และคำพูดของเขานั้นก็ทำให้ฉันพยักหน้าตอบโดยที่ไม่หันหลังกลับไปมอง
“ใช่ค่ะ”
“งั้น….เจอกันที่ห้องเดิม” ประโยคถัดมาที่ดังอยู่ข้างกกหูของฉันทำให้ฉันรีบหันกลับไปมองคนที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลังของฉันตอนนี้ แล้วนี่เขาเดินมาประชิดตัวฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ ดีนะที่ยายเข้าห้องไปพักผ่อนแล้ว ส่วนยัยชะเอมก็กลับบ้านไปแล้วเมื่อกี้ขอบคุณ
“คุณว่าอะไรนะคะ?” ฉันยังคงถามเขากลับไปเพื่อให้แน่ใจว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อกี้ฉันไม่ได้ฟังผิดไป
“ก็บอกว่าเจอกันที่ห้องเดิมไง เดี๋ยวจ่ายให้หนักๆ เลย” เอาเงินมาล่ออีกแล้วนะ เห็นฉันเป็นคนหน้าเงินขนาดนั้นหรือไง
“ไม่ค่ะ ทำงานเสร็จหนูก็จะรีบกลับบ้านแล้ว” ครั้งล่าสุดที่โดนไปมันทำให้ฉันไม่อยากขึ้นเตียงกับเขาอีกเลย บอกให้เบาก็ไม่ยอมเบา กระแท
